Ⅴ.1.5.
Πολὺς οὖν οὗτος ὁ θεὸς ἐπὶ τῇ ψυχῇ· τῇ δὲ ὑπάρχει ἐν τούτοις εἶναι συναφθείσῃ, εἰ <μὴ ἀποστατεῖν> ἐθέλοι.
그러므로 신은 영혼보다 훨씬 더 강대하다: 그러나 결합된 영혼에게는 이러한 신들 속에서 존재하는 일이 가능하다, 만일 <동떨어져 있지 않기를> 바란다면.
συναφθείσῃ : συνάπτω aor. pass. part. f. join together.
ἀποστατεῖν : ἀποστατέω inf. stand aloof from.
Πελάσασα οὖν αὐτῷ καὶ οἷον ἓν γενομένη ζῇ ἀεί.
그러므로 자기 자신에게 근접하여 말하자면 하나가 된 영혼은 언제나 살아있다.
Πελάσασα : πελάζω aor. part. approach, draw near.
Τίς οὖν ὁ τοῦτον γεννήσας;
그러므로 이러한 것을 나은 자는 누구인가?
Ὁ ἁπλοῦς καὶ ὁ πρὸ τοιούτου πλήθους, ὁ αἴτιος τοῦ καὶ εἶναι καὶ πολὺν εἶναι τοῦτον, ὁ τὸν ἀριθμὸν ποιῶν.
단일한 자이자 이러한 다수보다 앞선 자, 이것이 존재하며 여럿으로 있음의 원인, 수를 만드는 자이다.
Ὁ γὰρ ἀριθμὸς οὐ πρῶτος· καὶ γὰρ πρὸ δυάδος τὸ ἕν, δεύτερον δὲ δυὰς καὶ παρὰ τοῦ ἑνὸς γεγενημένη ἐκεῖνο ὁριστὴν ἔχει, αὕτη δὲ ἀόριστον παρ' αὐτῆς· ὅταν δὲ ὁρισθῇ, ἀριθμὸς ἤδη· ἀριθμὸς δὲ ὡς οὐσία· ἀριθμὸς δὲ καὶ ἡ ψυχή.
왜냐하면 수는 최초의 것이 아니기 때문이다: 또 둘 보다 앞서 일자가 있고, 그러나 둘은 두 번째 것으로서 일자 곁에 생겨나 저러한 경계를 지니며, 그러나 그 자신이 그 자신 곁에서 경계를 지니지 않는다: 그러나 그것이 경계지어질 때, 이미 수가 있다: 그런데 수는 본질로서 있다: 영혼조차 수이다.
Οὐ γὰρ ὄγκοι τὰ πρῶτα οὐδὲ μεγέθη· τὰ γὰρ παχέα ταῦτα ὕστερα, ἃ ὄντα ἡ αἴσθησις οἴεται.
왜냐하면 최초에는 입자들도 크기들도 없었기 때문이다: 즉 이러한 응고물들은 이후의 것들, 감각이 존재하는 것들로 생각하는 그러한 것들이다.
Οὐδὲ ἐν σπέρμασι δὲ τὸ ὑγρὸν τὸ τίμιον, ἀλλὰ τὸ μὴ ὁρώμενον· τοῦτο δὲ ἀριθμὸς καὶ λόγος.
그러나 종자들 속에도 가치있는 습기는 없고, 오히려 보이지 않는 것이 있다: 이것은 수와 로고스이다.
Ὁ οὖν ἐκεῖ λεγόμενος ἀριθμὸς καὶ ἡ δυὰς λόγοι καὶ νοῦς· ἀλλὰ ἀόριστος μὲν ἡ δυὰς τῷ οἷον ὑποκειμένῳ λαμβανομένη, ὁ δὲ ἀριθμὸς ὁ ἐξ αὐτῆς καὶ τοῦ ἑνὸς εἶδος ἕκαστος, οἷον μορφωθέντος τοῖς γενομένοις εἴδεσιν ἐν αὐτῷ· μορφοῦται δὲ ἄλλον μὲν τρόπον παρὰ τοῦ ἑνός, ἄλλον δὲ παρ' αὐτοῦ, οἷον ὄψις ἡ κατ' ἐνέργειαν· ἔστι γὰρ ἡ νόησις ὅρασις ὁρῶσα ἄμφω τε ἕν.
그러므로 저 세계에서 이야기되는 수와 둘은 로고스들과 정신이다: 하지만 말하자면 기체에 의해 취해진 둘은 한정되지 않은 것이고, 수는 바로 그 둘과 일자로부터 나온 각각의 형상이며, 말하자면 생겨나는 형상들에게 그 자신 안에서 형체를 부여하는 것이다: 그러나 수는 어떤 방식에서는 일자로부터 형상을 부여받고, 그 자체로부터는 다른 식으로 형상화한다, 말하자면 활동에 따른 시각처럼: 왜냐하면 사유는 바라보는 시선이고 양자가 또한 하나이기 때문이다.

Ⅴ.1.6.
Πῶς οὖν ὁρᾷ καὶ τίνα, καὶ πῶς ὅλως ὑπέστη καὶ ἐξ ἐκείνου γέγονεν, ἵνα καὶ ὁρᾷ;
그러므로 어떻게 어떤 것들을 보겠는가, 또 어떻게 전체로서 존립하였고 저것으로부터 생겨났는가, 그대가 보도록?
ὑπέστη : ὑπίστημι
Νῦν μὲν γὰρ τὴν ἀνάγκην τοῦ εἶναι ταῦτα ἡ ψυχὴ ἔχει, ἐπιποθεῖ δὲ τὸ θρυλλούμενον δὴ τοῦτο καὶ παρὰ τοῖς πάλαι σοφοῖς, πῶς ἐξ ἑνὸς τοιούτου ὄντος, οἷον λέγομεν τὸ ἓν εἶναι, ὑπόστασιν ἔσχεν ὁτιοῦν εἴτε πλῆθος εἴτε δυὰς εἴτε ἀριθμός, ἀλλ' οὐκ ἔμεινεν ἐκεῖνο ἐφ' ἑαυτοῦ, τοσοῦτον δὲ πλῆθος ἐξερρύη, ὃ ὁρᾶται μὲν ἐν τοῖς οὖσιν, ἀνάγειν δὲ αὐτὸ πρὸς ἐκεῖνο ἀξιοῦμεν.
왜냐하면 이제 이러한 것들이 존재함의 필연을 영혼이 지니기 때문이고, 실로 다음과 같은 물음이 옛 성현들로부터도 회자될 필요가 있기 때문이며, 어떻게 일자로부터 이와 같은 것이 존재하는지, 예를 들어 우리는 일자가 존재한다고 이야기한다, 다수이든 둘이든 수이든 그 무엇이든 기초를 지녔기 때문이며, 하지만 그러나 저 세계에서 그 자신에 머물러 있지 않았고, 이렇게나 다수를 유출하였기 때문이며, 본질들 속에서 보이는 그것이, 우리 자신을 저 세계로 이끌 가치가 있기 때문이다.
ἐπιποθεῖ : ἐπιποθέω. desire besides or yearn after. c.acc. feel the want of.
θρυλλούμενον : θρῡλέω mp. part. to be common talk.
ἐξερρύη : ἐκρέω aor. pass. in act. sense.
Ὧδε οὖν λεγέσθω θεὸν αὐτὸν ἐπικαλεσαμένοις οὐ λόγῳ γεγωνῷ, ἀλλὰ τῇ ψυχῇ ἐκτείνασιν ἑαυτοὺς εἰς εὐχὴν πρὸς ἐκεῖνον, εὔχεσθαι τοῦτον τὸν τρόπον δυναμένους μόνους πρὸς μόνον.
그러므로 이런 식으로 신 자신이
ἐπικαλεσαμένοις : ἐπικαλέω aor. med.
Δεῖ τοίνυν θεατήν, ἐκείνου ἐν τῷ εἴσω οἷον νεῷ ἐφ' ἑαυτοῦ ὄντος, μένοντος ἡσύχου ἐπέκεινα ἁπάντων, τὰ οἷον πρὸς τὰ ἔξω ἤδη ἀγάλματα ἑστῶτα, μᾶλλον δὲ ἄγαλμα τὸ πρῶτον ἐκφανὲν θεᾶσθαι πεφηνὸς τοῦτον τὸν τρόπον· παντὶ τῷ κινουμένῳ δεῖ τι εἶναι, πρὸς ὃ κινεῖται· μὴ ὄντος δὲ ἐκείνῳ μηδενὸς μὴ τιθώμεθα αὐτὸ κινεῖσθαι, ἀλλ' εἴ τι μετ' αὐτὸ γίνεται, ἐπιστραφέντος ἀεὶ ἐκείνου πρὸς αὐτὸ ἀναγκαῖόν ἐστι γεγονέναι.

Ἐκποδὼν δὲ ἡμῖν ἔστω γένεσις ἡ ἐν χρόνῳ τὸν λόγον περὶ τῶν ἀεὶ ὄντωνποιουμένοις· τῷ δὲ λόγῳ τὴν γένεσιν προσάπτοντας αὐτοῖς αἰτίας καὶ τάξεως αὐτοῖς ἀποδώσειν.

Τὸ οὖν γινόμενον ἐκεῖθεν οὐ κινηθέντος φατέον γίγνεσθαι· εἰ γὰρ κινηθέντος αὐτοῦ τι γίγνοιτο, τρίτον ἀπ' ἐκείνου τὸ γιγνόμενον μετὰ τὴν κίνησιν ἂν γίγνοιτο καὶ οὐ δεύτερον.

Δεῖ οὖν ἀκινήτου ὄντος, εἴ τι δεύτερον μετ' αὐτό, οὐ προσνεύσαντος οὐδὲ βουληθέντος οὐδὲ ὅλως κινηθέντος ὑποστῆναι αὐτό.

Πῶς οὖν καὶ τί δεῖ νοῆσαι περὶ ἐκεῖνο μένον;

Περίλαμψιν ἐξ αὐτοῦμέν, ἐξ αὐτοῦ δὲ μένοντος, οἷον ἡλίου τὸ περὶ αὐτὸ λαμπρὸν ὥσπερ περιθέον, ἐξ αὐτοῦ ἀεὶ γεννώμενον μένοντος.

Καὶ πάντα τὰ ὄντα, ἕως μένει, ἐκ τῆς αὐτῶν οὐσίας ἀναγκαίαν τὴν περὶ αὐτὰ πρὸς τὸ ἔξω αὐτῶν ἐκ τῆς παρούσης δυνάμεως δίδωσιν αὐτῶν ἐξηρτημένην ὑπόστασιν, εἰκόνα οὖσαν οἷον ἀρχετύπων ὧν ἐξέφυ· πῦρ μὲν τὴν παρ' αὐτοῦ θερμότητα· καὶ χιὼν οὐκ εἴσωμόνον τὸ ψυχρὸν κατέχει· μάλιστα δὲ ὅσα εὐώδη μαρτυρεῖ τοῦτο· ἕως γάρ ἐστι, πρόεισί τι ἐξ αὐτῶν περὶ αὐτά, ὧν ἀπολαύει ὑποστάντων ὁ πλησίον.

Καὶ πάντα δὲ ὅσα ἤδη τέλεια γεννᾷ· τὸ δὲ ἀεὶ τέλειον ἀεὶ καὶ ἀίδιον γεννᾷ· καὶ ἔλαττον δὲ ἑαυτοῦ γεννᾷ.

Τί οὖν χρὴ περὶ τοῦ τελειοτάτου λέγειν;

Μηδὲν ἀπ' αὐτοῦ ἢ τὰ μέγιστα μετ' αὐτόν.

Μέγιστον δὲ μετ' αὐτὸν νοῦς καὶ δεύτερον· καὶ γὰρ ὁρᾷ ὁ νοῦς ἐκεῖνον καὶ δεῖται αὐτοῦ μόνου· ἐκεῖνος δὲ τούτου οὐδέν· καὶ τὸ γεννώμενον ἀπὸ κρείττονος νοῦ νοῦν εἶναι, καὶ κρείττων ἁπάντων νοῦς, ὅτι τἆλλα μετ' αὐτόν· οἷον καὶ ἡ ψυχὴ λόγος νοῦ καὶ ἐνέργειά τις, ὥσπερ αὐτὸς ἐκείνου.

Ἀλλὰ ψυχῆς μὲν ἀμυδρὸς ὁ λόγος – ὡς γὰρ εἴδωλον νοῦ – ταύτῃ καὶ εἰς νοῦν βλέπειν δεῖ· νοῦς δὲ ὡσαύτως πρὸς ἐκεῖνον, ἵνα ᾖ νοῦς.

Ὁρᾷ δὲ αὐτὸν οὐ χωρισθείς, ἀλλ' ὅτι μετ' αὐτὸν καὶ μεταξὺ οὐδέν, ὡς οὐδὲ ψυχῆς καὶ νοῦ.

Ποθεῖ δὲ πᾶν τὸ γεννῆσαν καὶ τοῦτο ἀγαπᾷ, καὶ μάλιστα ὅταν ὦσι μόνοι τὸ γεννῆσαν καὶ τὸ γεγεννημένον· ὅταν δὲ καὶ τὸ ἄριστον ᾖ τὸ γεννῆσαν, ἐξ ἀνάγκης σύνεστιν αὐτῷ, ὡς τῇ ἑτερότητι μόνον κεχωρίσθαι.


-작성중-
Οὕτω δὴ τιμίου καὶ θείου ὄντος χρήματος τῆς ψυχῆς, πιστεύσας ἤδη τῷ τοιούτῳ θεὸν μετιέναι μετὰ τοιαύτης αἰτίας ἀνάβαινε πρὸς ἐκεῖνον· πάντως που οὐ πόρρω βαλεῖς· οὐδὲ πολλὰ τὰ μεταξύ.

Λάμβανε τοίνυν τὸ τοῦ θείου τούτου θειότερον τὸ ψυχῆς πρὸς τὸ ἄνω <γειτόνημα>, μεθ' ὃ καὶ ἀφ' οὗ ἡ ψυχή.

Καίπερ γὰρ οὖσα χρῆμα οἷον ἔδειξεν ὁ λόγος, εἰκών τίς ἐστι νοῦ· οἷον λόγος ὁ ἐν προφορᾷλόγου τοῦ ἐν ψυχῇ, οὕτω τοι καὶ αὐτὴ λόγος νοῦ καὶ ἡ πᾶσα ἐνέργεια καὶ ἣν προΐεται ζωὴν εἰς ἄλλου ὑπόστασιν· οἷον πυρὸς τὸ μὲν ἡ συνοῦσα θερμότης, ἡ δὲ ἣν παρέχει.

Δεῖ δὲ λαβεῖν ἐκεῖ οὐκ ἐκρέουσαν, ἀλλὰ μένουσαν μὲν τὴν ἐν αὐτῷ, τὴν δὲ ἄλλην ὑφισταμένην.

Οὖσα οὖν ἀπὸ νοῦ νοερά ἐστι, καὶ ἐν λογισμοῖς ὁ νοῦς αὐτῆς καὶ ἡ τελείωσις ἀπ' αὐτοῦ πάλιν οἷον πατρὸς ἐκθρέψαντος, ὃν οὐ τέλειον ὡς πρὸς αὐτὸν ἐγέννησεν.

Ἥ τε οὖν ὑπόστασις αὐτῇ ἀπὸ νοῦ ὅ τεἐνεργείᾳ λόγος νοῦ αὐτῇ ὁρωμένου.

Ὅταν γὰρ ἐνίδῃ εἰς νοῦν, ἔνδοθεν ἔχει καὶ οἰκεῖα ἃ νοεῖ καὶ ἐνεργεῖ.

Καὶ ταύτας μόνας δεῖ λέγειν ἐνεργείας ψυχῆς, ὅσα νοερῶς καὶ ὅσα οἴκοθεν· τὰ δὲ χείρω ἄλλοθεν καὶ πάθη ψυχῆς τῆς τοιαύτης.

Νοῦς οὖν ἐπὶ μᾶλλον θειοτέραν ποιεῖ καὶ τῷ πατὴρ εἶναι καὶ τῷ παρεῖναι· οὐδὲν γὰρ μεταξὺ ἢ τὸ ἑτέροις εἶναι, ὡς ἐφεξῆς μέντοι καὶ ὡς τὸ δεχόμενον, τὸ δὲ ὡς εἶδος· καλὴ δὲ καὶ ἡ νοῦ ὕλη νοοειδὴς οὖσα καὶ ἁπλῆ.


  Οἷον δὲ ὁ νοῦς, καὶ ταὐτῷ μὲν τούτῳ δῆλον, ὅτι κρεῖττον ψυχῆς τοιᾶσδε οὔσης.

Ἴδοι δ' ἄν τις καὶ ἐκ τῶνδε· κόσμον αἰσθητὸν τόνδε εἴ τις θαυμάζει εἴς τε τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος καὶ τὴν τάξιν τῆς φορᾶς τῆς ἀιδίου ἀποβλέπων καὶ θεοὺς τοὺς ἐν αὐτῷ, τοὺς μὲν ὁρωμένους, τοὺς δὲ καὶ ἀφανεῖς ὄντας, καὶ δαίμονας καὶ ζῷα φυτά τε πάντα, ἐπὶ τὸ ἀρχέτυπον αὐτοῦ καὶ τὸ ἀληθινώτερον ἀναβὰς κἀκεῖ πάντα ἰδέτω νοητὰ καὶ παρ' αὐτῷ ἀίδια ἐν οἰκείᾳ συνέσει καὶ ζωῇ, καὶ τούτων τὸν <ἀκήρατον> νοῦν προστάτην, καὶ σοφίαν ἀμήχανον, καὶ τὸν ὡς ἀληθῶς ἐπὶ Κρόνου βίον θεοῦ <κόρου> καὶ νοῦ ὄντος.

Πάντα γὰρ ἐν αὐτῷ τὰ ἀθάνατα περιέχει, νοῦν πάντα, θεὸν πάντα, ψυχὴν πᾶσαν, ἑστῶτα ἀεί.

Τί γὰρ ζητεῖ μεταβάλλειν εὖ ἔχων;

Ποῦ δὲ μετελθεῖν πάντα παρ' αὑτῷ ἔχων;

Ἀλλ' οὐδὲ αὔξειν ζητεῖ τελειότατος ὤν.

Διὸ καὶ τὰ παρ' αὐτῷ πάντα τέλεια, ἵνα πάντη ᾖ τέλειος οὐδὲν ἔχων ὅ τι μὴ τοιοῦτον, οὐδὲν ἔχων ἐν αὑτῷ ὃ μὴ νοεῖ· νοεῖ δὲ οὐ ζητῶν, ἀλλ' ἔχων.

Καὶ τὸμακάριον αὐτῷ οὐκ ἐπίκτητον, ἀλλ' ἐν αἰῶνι πάντα, καὶ ὁ ὄντως αἰών, ὃν μιμεῖται χρόνος περιθέων ψυχὴν τὰ μὲν παριείς, τοῖς δὲ ἐπιβάλλων.

Καὶ γὰρ ἄλλα καὶ ἄλλα αὖ περὶ ψυχήν· ποτὲ γὰρ Σωκράτης, ποτὲ δὲ ἵππος, ἕν τι ἀεὶ τῶν ὄντων· ὁ δὲ νοῦς πάντα.

Ἔχει οὖν [ἐν τῷ αὐτῷ] πάντα ἑστῶτα ἐν τῷ αὐτῷ, καὶ <ἔστι μόνον>, καὶ τὸ «ἔστιν» ἀεί, καὶ οὐδαμοῦ τὸ μέλλον – ἔστι γὰρ καὶ τότε – οὐδὲ τὸ παρεληλυθός – οὐ γάρ τι ἐκεῖ παρελήλυθεν – ἀλλ' ἐνέστηκεν ἀεὶ ἅτε τὰ αὐτὰ ὄντα οἷον ἀγαπῶντα ἑαυτὰ οὕτως ἔχοντα.

Ἕκαστον δὲ αὐτῶν νοῦς καὶ ὄν ἐστι καὶ τὸ σύμπαν πᾶς νοῦς καὶ πᾶν ὄν, ὁ μὲν νοῦς κατὰ τὸ νοεῖν ὑφιστὰς τὸ ὄν, τὸ δὲ ὂν τῷ νοεῖσθαι τῷ νῷ διδὸν τὸ νοεῖν καὶ τὸ εἶναι.

Τοῦ δὲ νοεῖν αἴτιον ἄλλο, ὃ καὶ τῷ ὄντι· ἀμφοτέρων οὖν ἅμα αἴτιον ἄλλο.

Ἅμα μὲν γὰρ ἐκεῖνα καὶ συνυπάρχει καὶ οὐκ ἀπολείπει ἄλληλα, ἀλλὰ δύο ὄντα τοῦτο τὸ ἓν ὁμοῦ νοῦς καὶ ὂν καὶ νοοῦν καὶ νοούμενον, ὁ μὲν νοῦς κατὰ τὸ νοεῖν, τὸ δὲ ὂν κατὰ τὸ νοούμενον.

Οὐ γὰρ ἂν γένοιτο τὸ νοεῖν ἑτερότητος μὴ οὔσης καὶ ταυτότητος δέ.

Γίνεται οὖν τὰ πρῶτα νοῦς, <ὄν, ἑτερότης, ταυτότης>· δεῖ δὲ καὶ <κίνησιν> λαβεῖν καὶ <στάσιν>.

Καὶ κίνησινμέν, εἰ νοεῖ, στάσιν δέ, ἵνα τὸ αὐτό.

Τὴν δὲ ἑτερότητα, ἵν' ᾖ νοοῦν καὶ νοούμενον.

Ἢ ἐὰν ἀφέλῃς τὴν ἑτερότητα, ἓν γενόμενον σιωπήσεται· δεῖ δὲ καὶ τοῖς νοηθεῖσιν ἑτέροις πρὸς ἄλληλα εἶναι.

Ταὐτὸν δέ, ἐπεὶ ἓν ἑαυτῷ, καὶ κοινὸν δέ τι ἓν πᾶσι· καὶ ἡ διαφορὰ ἑτερότης.

Ταῦτα δὲ πλείω γενόμενα ἀριθμὸν καὶ τὸ ποσὸν ποιεῖ· καὶ τὸ ποιὸν δὲ ἡ ἑκάστου τούτων ἰδιότης, ἐξ ὧν ὡς ἀρχῶν τἆλλα.


-작성중-
Εἰ δ' ὅτι μηδὲν τούτων ἐστίν, ἀοριστεῖς τῇ γνώμῃ, στῆσον σαυτὸν εἰς ταῦτα, καὶ ἀπὸ τούτων θεῶ· θεῶ δὲ μὴ ἔξω ῥίπτων τὴν διάνοιαν.
그런데 만일 이것들 중 아무것도 아니라는 것을, 당신이 판단으로 확신하지 못한다면, 당신 자신을 이러한 것들을 향해 세우지 말고, 이러한 것들로부터 떨어져서 보라: 그러나 그대의 지성을 외부로 던지지 말고 보라.
Οὐ γὰρ κεῖταί που ἐρημῶσαν αὐτοῦ τὰ ἄλλα, ἀλλ' ἔστι τῷ δυναμένῳ θίγειν ἐκεῖ παρόν, τῷ δ' ἀδυνατοῦντι οὐ πάρεστιν.
왜냐하면 어딘가에서 그 자신의 다른 것들을 버려둔 채로 놓이는 것이 아니라, 저곳에서 닿을 수 있는 것으로 곁에 있고, 그러나 닿을 수 없는 것으로 곁에 있지는 않기 때문이다.
ἐρημῶσαν : ἐρημόω aor. part. strip bare, desolate, lay waste.
θίγειν : θιγγάνω inf. touch, handle.
Ὥσπερ δὲ ἐπὶ τῶν ἄλλων οὐκ ἔστι τι νοεῖν ἄλλο νοοῦντα καὶ πρὸς ἄλλῳ ὄντα, ἀλλὰ δεῖ μηδὲν προσάπτειν τῷ νοουμένῳ, ἵν' ᾖ αὐτὸ τὸ νοούμενον, οὕτω δεῖ καὶ ἐνταῦθα εἰδέναι, ὡς οὐκ ἔστιν ἄλλου ἔχοντα ἐν τῇ ψυχῇ τύπον ἐκεῖνο νοῆσαι ἐνεργοῦντος τοῦ τύπου, οὐδ' αὖ ἄλλοις κατειλημμένην τὴν ψυχὴν καὶ κατεχομένην τυπωθῆναι τῷ τοῦ ἐναντίου τύπῳ, ἀλλ' ὥσπερ περὶ τῆς ὕλης λέγεται, ὡς ἄρα ἄποιον εἶναι δεῖ πάντων, εἰ μέλλει δέχεσθαι τοὺς πάντων τύπους, οὕτω καὶ πολὺ μᾶλλον ἀνείδεον τὴν ψυχὴν γίνεσθαι, εἰ μέλλει μηδὲν ἐμπόδιον ἐγκαθήμενον ἔσεσθαι πρὸς πλήρωσιν καὶ ἔλλαμψιν αὐτῇ τῆς φύσεως τῆς πρώτης.
그런데 다른 것들 위에서 또 다른 것을 생각하고 또 다른 것을 향해 있을 때 어떤 다른 것을 사유할 수 없고, 오히려 아무것도 사유되는 것에 덧붙이지 않아야 하는 것처럼, 사유되는 것이 자기 자신이도록, 그렇게 이곳에서도 알아야 한다, 다른 것을 붙들고 있을 때 영혼 안의 저 인상을 그 인상이 현실화하더라도 생각할 수 없다고, 또한 다른 것들에 붙잡힌 그리고 붙들린 그 영혼이 반대되는 것의 인상에 의해 각인될 수도 없다고, 그러나 질료에 관하여 이야기되듯, 그래서 모든 것들에 대해 무속성이어야 한다고 말하듯, 만일 모든 것들의 인상들이 수용될 것 같다면, 그렇게 또한 영혼은 훨씬 더 많이 형상없는 것이 될 것임을, 만일 어떠한 장애도 놓여 있지 않을 때 최초의 본성의 충만과 광휘를 향하여 영혼 자체로 있게 될 것이라면.
ἐγκαθήμενον : ἐγκαθημαι part. sit in or on.
πλήρωσιν : filling up, fulling.
ἔλλαμψιν : shining, flashing.
Εἰ δὲ τοῦτο, πάντων τῶν ἔξω ἀφεμένην δεῖ ἐπιστραφῆναι πρὸς τὸ εἴσω πάντη, μὴ πρός τι τῶν ἔξω κεκλίσθαι, ἀλλὰ ἀγνοήσαντα τὰ πάντα καὶ πρὸ τοῦ μὲν τῇ διαθέσει, τότε δὲ καὶ τοῖς εἴδεσιν, ἀγνοήσαντα δὲ καὶ αὑτὸν ἐν τῇ θέᾳ ἐκείνου γενέσθαι, κἀκείνῳ συγγενόμενον καὶ ἱκανῶς οἷον ὁμιλήσαντα ἥκειν ἀγγέλλοντα, εἰ δύναιτο, καὶ ἄλλῳ τὴν ἐκεῖ συνουσίαν· οἵαν ἴσως καὶ <Μίνως> ποιούμενος <ὀαριστὴς> τοῦ <Διὸς> ἐφημίσθη εἶναι, ἧς μεμνημένος εἴδωλα αὐτῆς τοὺς νόμους ἐτίθει τῇ τοῦ θείου ἐπαφῇ εἰς νόμων πληρούμενος θέσιν.
그런데 만일 이렇다면, 외부의 모든 것들로부터 벗어난 영혼이 내부의 것을 향하여 전적으로 돌아서야 하고, 외부의 것들 중 어떤 것을 향해서도 의지하지 않아야 하지만, 그 모든 것들을 인지함이 없이 또한 그보다 앞서 그의 자리에, 그러나 이 때 또한 형상들에도 의지하여야 하고, 그런데 그 자신이 저것을 보는 일 속에 있게 된다는 것도 모른 채로, 저것과 결합하면서 또한 충분히 교합하고 전언하게 될 수 있다, 만일 그러한 일이 가능하다면, 다른 자에게도 저곳에서의 이해를 전할 수 있다: 예를 들어 미노스가 제우스의 절친으로 이루어져 이야기될 수 있는 그만큼, 자신의 이해의 모상을 기억하면서 법률을 세웠다, 신의 손길로 법률들을 가득 채우면서 입법을 향하여.
κεκλίσθαι : κλίνω pf. pass. inf. lean, stay oneself. recline.
ὁμιλήσαντα : ὁμιλέω aor. part. to be in company with, consort with.
Ἢ καὶ τὰ πολιτικὰ οὐκ ἄξια αὐτοῦ νομίσας ἀεὶ ἐθέλει μένειν ἄνω, ὅπερ καὶ τῷ πολὺ ἰδόντι γένοιτο ἂν πάθημα.
혹은 폴리스의 일들도 자신에게 가치 없다고 생각하고서 언제나 위에 머물고자 한다, 훨씬 더 아는 자가 겪은 것들이 생겨날.
<Οὐδενός> φησίν <ἐστιν ἔξω>, ἀλλὰ πᾶσι σύνεστιν οὐκ εἰδόσι.
그는 외부로 어떤 것에도 속하지 않는다고 말하지만, 모든 형상들의 곁에 있지는 않다.
Φεύγουσι γὰρ αὐτοὶ αὐτοῦ ἔξω, μᾶλλον δὲ αὑτῶν ἔξω.
왜냐하면 그 형상들 자체가 그의 밖으로 달아나고, 더욱이 형상들의 밖으로 달아나기 때문이다.
Οὐ δύνανται οὖν ἑλεῖν ὃν πεφεύγασιν, οὐδ' αὑτοὺς ἀπολωλεκότες ἄλλον ζητεῖν, οὐδέ γε παῖς αὑτοῦ ἔξω ἐν μανίᾳ γεγενημένος εἰδήσει τὸν πατέρα· ὁ δὲ μαθὼν ἑαυτὸν εἰδήσει καὶ ὁπόθεν.
그러므로 그들은 그 달아나 버린 것들을 붙잡지 못할 것이고, 그들 자신을 파괴하면서 다른 것을 추구하지도 못할 것이며, 소년은 자신의 외부 광기 속에 빠져서 그 아비를 알아 보지도 못할 것이다: 그러나 그는 그 자신과 어디로부터인지를 알 것이다.

-蟲-
Ἆρ' οὖν ἑκάστῳ μὲν τῶν κατὰ μέρος ἓν οὐ ταὐτὸν ἡ οὐσία αὐτοῦ καὶ τὸ ἕν, ὅλῳ δὲ τῷ ὄντι καὶ τῇ οὐσίᾳ ταὐτὸν ἡ οὐσία καὶ τὸ ὂν καὶ τὸ ἕν;
그러므로 그것의 실체와 일자는 부분에 따른 각각의 하나와 같은 것이 아니지만, 실체와 존재와 일자는 전체로서 있는 것 그리고 실체와 같은 것인가?

Ὥστε τὸν ἐξευρόντα τὸ ὂν ἐξευρηκέναι καὶ τὸ ἕν, καὶ αὐτὴν τὴν οὐσίαν αὐτὸ εἶναι τὸ ἕν· οἷον, εἰ νοῦς ἡ οὐσία, νοῦν καὶ τὸ ἓν εἶναι πρώτως ὄντα ὂν καὶ πρώτως ἕν, μεταδιδόντα δὲ τοῖς ἄλλοις τοῦ εἶναι οὕτως καὶ κατὰ τοσοῦτον καὶ τοῦ ἑνός.
존재를 발견한 것이 일자를 발견한 것이라면, 그리고 실체 자체가 일자와 동일한 것이라면: 예를 들어, 만일 실체가 정신이라면, 일자 또한 최초로 존재하는 것이자 최초로 일자인 것으로서 정신일 수 있다, 있음을 다른 것들에게 나누어 주면서 그렇게 바로 그 만큼 일자도 나누어 주면서.
ὥστε : with inf. sts. on condition that. if.
ἐξευρόντα : ἐξευρίσκω aor. part. find out. discover. seek out.
οἷον : with inf. it is possible to.

Τί γὰρ ἄν τις καὶ παρ' αὐτὸ εἶναι αὐτὸ φήσαι;
왜냐하면 어떻게 누군가 그것(일자) 외에도 그것이라고 말하겠는가?
                            (or 그것과 같은 것이라고)
Ἢ γὰρ ταὐτὸν τῷ ὄντι – <ἄνθρωπος> γὰρ <καὶ εἷς ἄνθρωπος ταὐτόν> – ἢ οἷον ἀριθμός τις ἑκάστου, ὥσπερ εἰ δύο τινὰ ἔλεγες, οὕτως ἐπὶ μόνου τινὸς τὸ ἕν.
(일자는) 존재와 동일한 것이거나 - 왜냐하면 인간도 한 사람의 인간도 같은 것이기 때문에 - 각각의 어떤 수와 같은 것이다, 마치 만일 어떤 것들을 둘이라고 말한다면, 그렇게 유일한 어떤 것에 대해 일자라고 말하는 것처럼.

Εἰ μὲν οὖν ὁ ἀριθμὸς τῶν ὄντων, δῆλον ὅτι καὶ τὸ ἕν· καὶ ζητητέον τί ἐστιν.
그러므로 한편으로 만일 수가 존재자들에 속한다면, 일자도 그러하다는 것은 분명하다: 또한 (그 일자가) 무엇인지 탐구해야 하는 것이기도 하다.

Εἰ δὲ ψυχῆς ἐνέργημα τὸ ἀριθμεῖν ἐπεξιούσης, οὐδὲν ἂν εἴη ἐν τοῖς πράγμασι τὸ ἕν.
다른 한편 만일 (일자가) 헤아림을 수행하는 영혼의 활동이라면, 그 사태들 안에 일자는 전혀 있지 않을 것이다.
ἐπεξιούσης : ἐπεξειμι part. c. acc. go through with, execute.

Ἀλλ' ἔλεγεν ὁ λόγος, εἰ ἀπολεῖ ἕκαστον τὸ ἕν, μηδ' ἔσεσθαι τὸ παράπαν.
하지만 사람들은 로고스를, 각각의 일자를 잃게 된다면, 전혀 있다고 말할 수 없다.
ἀπολεῖ : ἀπόλλυμι fut. lose.

Ὁρᾶν οὖν δεῖ, εἰ ταὐτὸν τὸ ἓν ἕκαστον καὶ τὸ ὄν, καὶ τὸ ὅλως ὂν καὶ τὸ ἕν.
그러므로 보아야 한다, 각각의 일자와 존재가 동일한 것인지 아닌지, 그리고 전체로서 존재와 일자 또한.

Ἀλλ' εἰ τὸ ὂν τὸ ἑκάστου πλῆθός ἐστι, τὸ δὲ ἓν ἀδύνατον πλῆθος εἶναι, ἕτερον ἂν εἴη ἑκάτερον.
하지만 만일 각각의 존재가 다자(多者)라면, 그러나 일자는 다자일 수 없다면, 그 둘 각각은 다른 것일 터이다.
 
Ἄνθρωπος γοῦν καὶ ζῷον καὶ λογικὸν καὶ πολλὰ μέρη καὶ συνδεῖται ἑνὶ τὰ πολλὰ ταῦτα· ἄλλο ἄρα ἄνθρωπος καὶ ἕν, εἰ τὸ μὲν μεριστόν, τὸ δὲ ἀμερές.
그러므로 인간은 생명이자 지적 존재이며 많은 부분들이면서 이러한 많은 것들을 하나로 엮기도 한다:  그래서 인간과 일자는 또 다른 것이다, 만일 한 쪽은 부분을 지닌 것이고, 다른 쪽은 부분 없는 것이라면.
συνδεῖται : συνδέω mp. bind together.

Καὶ δὴ καὶ τὸ ὅλον ὂν πάντα ἐν αὐτῷ ἔχον τὰ ὄντα πολλὰ μᾶλλον ἂν εἴη καὶ ἕτερον τοῦ ἑνός, μεταλήψει δὲ ἔχον καὶ μεθέξει τὸ ἕν.
더욱이 그 하나 안의 모든 것들로 있으면서 일자보다 훨씬 더 많은 존재자들을 지니는 그 전체는 일자와 다른 것이기도 할 것이다, 참여(연속)와 분유로서 일자를 지님으로써.
μεταλήψει : μεταλήψις dat. participation. alternation, succession.
μεθέξει : μέθεξις dat. participation.

Ἔχει δὲ καὶ ζωὴν [καὶ νοῦν] τὸ ὄν· οὐ γὰρ δὴ νεκρόν· πολλὰ ἄρα τὸ ὄν.
그런데 존재는 생명과 정신을 지닌다: 왜냐하면 실로 죽은 것이 아니기 때문이다: 그래서 존재는 여럿이다.

Εἰ δὲ νοῦς τοῦτο εἴη, καὶ οὕτω πολλὰ ἀνάγκη εἶναι. 
그런데 만일 정신이 이러한 것이라면, 또한 그렇게 여럿임이 필연적이다.

Καὶ ἔτι μᾶλλον, εἰ τὰ εἴδη περιέχοι· οὐδὲ γὰρ ἡ ἰδέα ἕν, ἀλλ' ἀριθμὸς μᾶλλον καὶ ἑκάστη καὶ ἡ σύμπασα, καὶ οὕτως ἕν, ὥσπερ ἂν εἴη ὁ κόσμος ἕν.
그리고 나아가 더 많은 것이다, 만일 형상들을 포함한다면: 왜냐하면 형상은 결코 일자가 아니고, 각각의 형상도 전체 형상도 더 많은 수이며, 그런 식으로 일자이기도 하기 때문이다, 마치 우주가 하나일 터이듯이.

Ὅλως δὲ τὸ μὲν ἓν τὸ πρῶτον, ὁ δὲ νοῦς καὶ τὰ εἴδη καὶ τὸ ὂν οὐ πρῶτα.
그런데 전체로서 일자는 최초의 것이지만, 정신과 형상들과 존재는 최초의 것들이 아니다.

Εἶδός τε γὰρ ἕκαστον ἐκ πολλῶν καὶ σύνθετον καὶ ὕστερον· ἐξ ὧν γὰρ ἕκαστόν ἐστι, πρότερα ἐκεῖνα.
왜냐하면 형상도 많은 것들로부터 나온 각각의 형상도 복합물도 후차적인 것이기 때문이다: 왜냐하면 각각의 것이 그것들로부터 나온, 저것들이 더 앞선 것들이기 때문이다.

Ὅτι δὲ οὐχ οἷόν τε τὸν νοῦν τὸ πρῶτον εἶναι καὶ ἐκ τῶνδε δῆλον ἔσται· τὸν νοῦν ἀνάγκη ἐν τῷ νοεῖν εἶναι καὶ τόν γε ἄριστον καὶ τὸν οὐ πρὸς τὸ ἔξω βλέποντα νοεῖν τὸ πρὸ αὐτοῦ· εἰς αὐτὸν γὰρ ἐπιστρέφων εἰς ἀρχὴν ἐπιστρέφει.
그러나 이러한 것들로부터의 정신이 최초의 것일 수 없음도 자명할 것이다: 정신이 정신활동 내에 속하며 최상의 것이자 외부의 것을 향해서가 아니라 자기 자신을 향해 바라보는 정신활동이라는 것은 필연적이다: 왜냐하면 자신을 향해 돌아서면서 원리를 향해 돌아서기 때문이다.

Καὶ εἰ μὲν αὐτὸς τὸ νοοῦν καὶ τὸ νοούμενον, διπλοῦς ἔσται καὶ οὐχ ἁπλοῦς οὐδὲ τὸ ἕν· εἰ δὲ πρὸς ἕτερον βλέπει, πάντως πρὸς τὸ κρεῖττον καὶ πρὸ αὐτοῦ.
또한 만일 스스로 정신화하는 것이자 정신화되는 것이라면, 이중의 것일 터이고 단순한 것도 일자도 아닐 것이다: 그런데 만일 다른 것을 향해 바라본다면, 전적으로 자신보다 더욱 강하고 자신보다 앞선 것을 향해서일 것이다.

Εἰ δὲ καὶ πρὸς αὐτὸν καὶ πρὸς τὸ κρεῖττον, καὶ οὕτως δεύτερον.
그런데 만일 자기 자신을 향해서도 바라보고 또한 더 강한 것을 향해서도 바라본다면, 그렇게 이차적인 것이다.

Καὶ χρὴ τὸν νοῦν τοιοῦτον τίθεσθαι, οἷον παρεῖναι μὲν τῷ ἀγαθῷ καὶ τῷ πρώτῳ καὶ βλέπειν εἰς ἐκεῖνον, συνεῖναι δὲ καὶ ἑαυτῷ νοεῖν τε καὶ ἑαυτὸν καὶ νοεῖν ἑαυτὸν ὄντα τὰ πάντα.
또한 정신은 이러한 것으로 정립되어야 한다, 예를 들어 한편으로는 선과 최초의 것 곁에 있을 수 있고 저것을 바라볼 수 있는 것으로, 다른 한편 자기 자신과 함께 있을 수 있고 그 자신을 정신화할 수 있으며 그 자신의 존재하는 모든 것들을 정신화할 수 있는 것으로.

Πολλοῦ ἄρα δεῖ τὸ ἓν εἶναι ποικίλον ὄντα.
그래서 일자는 다채로운 것과 상당히 거리가 멀다.

Οὐ τοίνυν οὐδὲ τὸ ἓν τὰ πάντα ἔσται, οὕτω γὰρ οὐκέτι ἓν εἴη· οὐδὲ νοῦς, καὶ γὰρ ἂν οὕτως εἴη τὰ πάντα τοῦ νοῦ τὰ πάντα ὄντος· οὐδὲ τὸ ὄν· τὸ γὰρ ὂν τὰ πάντα.
따라서 일자는 전혀 모든 것들이 아닐 것인데, 왜냐하면 그런 식으로는 더 이상 일자가 아닐 것이기 때문이다: 정신도 아닌데, 왜냐하면 존재에 속하는 모든 것들이 정신에 속하는 모든 것들일 터이기 때문이다: 존재 또한 아니다: 왜냐하면 존재는 모든 것들이기 때문이다.

-蟲-
Πάντα τὰ ὄντα τῷ ἑνί ἐστιν ὄντα, ὅσα τε πρώτως ἐστὶν ὄντα καὶ ὅσα ὁπωσοῦν λέγεται ἐν τοῖς οὖσιν εἶναι.
존재하는 모든 것들은 하나로 있는 것들이다, 최초로 있는 것들인 모든 것들과 어떤 식으로든 그것들 내에 존재가 있다고 이야기되는 모든 것들은.
ὁπωσοῦν : ὁπως οὖν. in any way, whatever.
τί γὰρ ἂν καὶ εἴη, εἰ μὴ ἓν εἴη;
왜냐하면 또한 무엇이겠는가, 만일 하나가 아니라면?
ἐπείπερ ἀφαιρεθέντα τοῦ ἓν ὃ λέγεται οὐκ ἔστιν ἐκεῖνα.
하나라 이야기되는 것을 결핍한 것들은 저 세계에 있지 않기 때문이다.
ἀφαιρεθέντα : ἀφαιρέω aor. pass. part. deprived of a thing.
οὔτε γὰρ στρατὸς ἔστιν εἰ μὴ ἓν ἔσται, οὔτε χορὸς οὔτε ἀγέλη μὴ ἓν ὄντα.
즉 하나가 있지 않다면 대중도 없고, 합창단도 무리도 하나로 있지 않은 것들은 없다.
στρατὸς : the commons, people, band or body of men.
ἀγέλη : herd, company.
ἀλλ᾿ οὐδὲ οἰκία ἢ ναῦς τὸ ἓν οὐκ ἔχοντα, ἐπείπερ ἡ οἰκία ἓν καὶ ἡ ναῦς, ὃ εἰ ἀποβάλοι, οὔτ᾿ ἂν ἡ οἰκία ἔτι οἰκία οὔτε ἡ ναῦς.
하지만 하나를 가지지 않은 것은 집도 배도 아닌데, 집도 하나이고 배도 하나이기에 그러하며, 만일 그것을 잃는다면, 집도 더 이상 집이 아니고 배도 배가 아니다.
ἀποβάλοι : ἀποβάλλω aor. opt. throw off from, lose.
τὰ τοίνυν συνεχῆ μεγέθη, εἰ μὴ τὸ ἓν αὐτοῖς παρείη, οὐκ ἂν εἴη· τμηθέντα γοῦν καθ᾿ ὅσον τὸ ἓν ἀπόλλυσιν ἀλλάσσει τὸ εἶναι.
따라서 크기를 공유하는 것들은, 만일 하나가 그것들에 함께 있지 않다면, 존재하지 않을 것이다: 그러므로 분할된 것들을 하나가 소멸한 만큼에 따라 있음이 변화시킨다.
καὶ δὴ καὶ τὰ τῶν φυτῶν καὶ ζῴων σώματα ἓν ὄντα ἕκαστα εἰ φεύγει τὸ ἓν εἰς πλῆθος θρυπτόμενα, τὴν οὐσίαν αὑτῶν ἣν εἶχεν ἀπώλεσεν οὐκέτι ὄντα ἂν ἦν· ἄλλα δὲ γενόμενα καὶ ἐκεῖνα, ὅσα ἓν ἐστι.
더욱이 식물들과 동물들의 육체들도 각기 하나인 것들이면서 만일 하나가 여럿으로 분열되기를 기피한다면, 그것들이 지닌 그것들의 실체를 소멸시킬 것이고 더 이상 있는 것들이 아닐 것이다: 하지만 저 세계에서도 생겨나는 것들은, 모두 하나인 것들이다.
καὶ ἡ ὑγίεια δέ, ὅταν εἰς ἓν συνταχθῇ τὸ σῶμα, καὶ κάλλος, ὅταν ἡ τοῦ ἑνὸς τὰ μόρια κατάσχῃ φύσις· καὶ ἀρετὴ δὲ ψυχῆς, ὅταν εἰς ἓν καὶ εἰς μίαν ὁμολογίαν ἑνωθῇ.
그런데 건강도, 하나의 육체로 조직될 때, 아름다움도, 부분들이 하나에 대해 견지할 본성일 때: 그리고 영혼의 탁월함도, 하나의 그리고 유일한 일치를 향하여 통일될 때 (생겨난다).
ἆρ᾿ οὖν, ἐπειδὴ ψυχὴ τὰ πάντα εἰς ἓν ἄγει δημιουργοῦσα καὶ πλάττουσα καὶ μορφοῦσα καὶ συντάττουσα, ἐπὶ ταύτην ἐλθόντας δεῖ λέγειν ὡς αὕτη τὸ ἓν χορηγεῖ καὶ αὕτη ἐστὶ τὸ ἓν;
그러므로, 제작하고 주조하며 형상화하고 조직화하는 영혼이 모든 것들을 하나로 이끌 때, 이 영혼에 도달한 자들이 이 영혼이 하나를 주도하고 또 이 영혼이 하나라고 말해야 하는가?
ἢ ὥσπερ τὰ ἄλλα χορηγοῦσα τοῖς σώμασιν οὐκ ἔστιν αὐτὴ ὃ δίδωσιν, οἷον μορφὴ καὶ εἶδος, ἀλλ᾿ ἓτερα αὐτῆς, οὕτω χρή, εἰ καὶ <τὸ> ἓν δίδωσιν, ἕτερον ὂν αὐτῆς νομίζειν αὐτὴν διδόναι καὶ πρὸς τὸ ἓν βλέπουσαν ἓν ἕκαστον ποιεῖν, ὥσπερ καὶ πρὸς ἄνθρωπον ἄνθρωπον, συλλαμβάνουσαν μετὰ τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἐν αὐτῷ ἓν· τῶν γὰρ ἓν λεγομένων οὕτως ἕκατόν ἐστιν ἓν ὡς ἔχει καὶ ὃ ἔστιν· ὥστε τὰ μὲν ἧττον ὄντα ἧττον ἔχειν τὸ ἓν, τὰ δὲ μᾶλλον μᾶλλον.
아니면 영혼이 육신들에 주도하는 다른 것들처럼, 마치 형체나 형상처럼, 영혼 자체가 부여하는 것이 아니라, 오히려 영혼 자체와 다른 것들이고, 따라서, 만일 하나를 부여한다면, 영혼 자체와 다른 것을 영혼 스스로 준다고 생각하고 하나에 대해서 통찰하는 영혼이 각각의 하나를 만든다고 생각해야 한다, 마치 인간에 대해서 인간을 그러하듯이, 인간과 더불어 하나를 그것과 하나로 함께 취하면서: 왜냐하면 이야기된 것들의 하나는 그렇게 각각이 하나인 그러한 상태이고 또 있는 것이기 때문이다: 그래서 어떤 것들은 덜 있는 것들로서 하나를 덜 가진다고, 또 다른 것들은 더 많이 있는 것들로서 하나를 더 많이 가진다고 해야 한다.
καὶ δὴ καὶ ψυχὴ ἕτερον οὖσα τοῦ ἑνὸς μᾶλλον ἔχει κατὰ λόγον τοῦ μᾶλλον καὶ ὄντως εἶναι τὸ μᾶλλον ἓν· οὐ μὴν αὐτὸ τὸ ἓν· ψυχὴ γὰρ μία καὶ συμβεβηκός πως τὸ ἓν καὶ δύο ταῦτα, ψυχὴ καὶ ἓν, ὥσπερ σῶμα καὶ ἓν.

καὶ τὸ μὲν διεστηκός, ὥσπερ χορός, πορρωτάτω τοῦ ἓν, τὸ δὲ συνεχὲς ἐγγυτέρω, ψυχὴ δὲ ἔτι μᾶλλον, κοινωνοῦσα καὶ αὐτή.

εἰ δ᾿, ὅτι ἄνευ τοῦ ἓν εἶναι οὐδ᾿ ἂν ψυχὴ εἴη, ταύτῃ εἰς ταὐτόν τις ἄγει ψυχὴν καὶ τὸ ἓν, πρῶτον μὲν καὶ τὰ ἄλλα ἐστὶν ἕκαστα μετὰ τοῦ ἓν εἶναι <ἅ> ἐστιν, ἀλλ᾿ ὅμως ἕτερον αὐτῶν τὸ ἕν, οὐ γὰρ ταὐτὸν σῶμα καὶ ἕν, ἀλλὰ τὸ σῶμα μετέχει τοῦ ἕν· ἔπειτα δὲ πολλὴ ἡ ψυχὴ καὶ ἡ μία (κἂν εἰ μὴ ἐκ μερῶν)· πλεῖσται γὰρ δυνάμεις ἐν αὐτῇ, λογίζεσθαι, ὀρέγεσθαι, ἀνθιλαμβάνεσθαι, ἃν τῷ ἑνὶ ὥσπερ δεσμῷ συνέχεται.

ἐπάγει μὲν δὴ ψυχὴ τὸ ἓν ἓν οὖσα καὶ αὐτὴ ἄλλῳ· πάσχει δὲ τοῦτο καὶ αὐτὴ ὑπ᾿ ἄλλου.


-작성중-
ΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝΟΣ

1. Εἴ τι ἔστι μετὰ τὸ πρῶτον, ἀνάγκη ἐξ ἐκείνου εἶναι ἢ εὐθὺς ἢ τὴν ἀναγωγὴν ἐπ᾿ ἐκεῖνο διὰ τῶν μεταξὺ ἔχειν, καὶ τάξιν εἶναι δευτέρων καὶ τρίτων, τοῦ μὲν ἐπὶ τὸ πρῶτον τοῦ δευτέρου ἀναγομένου, τοῦ δὲ τρίτου ἐπὶ τὸ δεύτερον.
    첫 번째 것 다음에 무엇인가가 있다면, 저것으로부터 곧장 있거나 아니면 중간의 것들을 통하여 저것으로 향하는 소급을 가지는 것이 필연적이고, 그 순서가 두 번째 것들과 세 번째 것들에 속한다는 것이 필연적이다, 첫 번째 것을 향하는 두 번째 것은 소급하고, 세 번째 것은 두 번째 것을 향하면서.
δεῖ μὲν γάρ τι πρὸ πάντων εἶναι ἁπλοῦν, τοῦτο καὶ πάντων ἕτερον τῶν μετ᾿ αὐτό, ἐφ᾿ ἑαυτοῦ ὄν, οὐ μεμιγμένον τοῖς ἀπ᾿ αὐτοῦ, καὶ πάλιν ἕτερον τρόπον τοῖς ἄλλος παρεῖναι δυνάμενον, ὂν ὄντως ἕν, οὐχ ἕτερον ὄν, εἶτα ἕν, καθ᾿ οὗ ψεῦδος καὶ τὸ ἓν εἶναι, οὗ μὴ λόγος μηδὲ ἐπιστήμη, ὃ δὴ καὶ ἐπέκεινα λέγεται εἶναι οὐσίας - εἰ γὰρ μὴ ἁπλοῦν ἔσται συμβάσεως ἔξω πάσης καὶ συνθέσεως καὶ ὄντως ἕν, οὐκ ἂν ἀρχὴ εἴη - αὐταρκέστατόν τε τῷ ἁπλοῦν εἶναι καὶ πρῶτον ἁπάντων· τὸ γὰρ τὸ μὴ πρῶτον ἐνδεὲς τοῦ πρὸ αὐτοῦ, τό τε μὴ ἁπλοῦν τῶν ἐν αὐτῷ ἁπλῶν δεόμενον, ἵν᾿ ᾖ ἐξ ἐκείνων.
왜냐하면 모든 것들 앞에 단순한 어떤 것이 있어야 하고, 이것은 이것 자체 다음에 오는 모든 것들과 다른 것이면서, 그 자체로 인하여 있는 것이고, 그 자신으로부터 나온 것들과 뒤섞이지 않는 것이면서, 또 다시 다른 방식으로 다른 것들과 함께 있을 수 있는 것이자, 진실로 하나이고, 다른 것이 아니며, 그 다음으로 하나는, 그에 대해 '하나인 것이 있다'는 것도 거짓이고, 그에 대해 설명(정의)도 앎도 없고, 더욱이 넘어서서 실체에 속한다고 이야기되는 것이며 - 왜냐하면 만일 단순한 것이 일치하고 결합된 전체 외부에 있지 않고 또한 진실로 하나인 것도 아니라면, 원리가 아닐 것이므로 - 그 단순한 것이 가장 자족적인 것이며 모든 것들의 첫 번째 것이다: 왜냐하면 첫 번째가 아닌 것은 그 자체에 앞선 것에 대해 결여한 것이기 때문이다, 단순하지 않은 것이 그 자체 내에 단순한 것들에 대해서 결여하고 있는 것이기에, 저것들로부터 구성되기 위하여.
τὸ δὴ τοιοῦτον ἓν μόνον δεῖ εἶναι· ἄλλο γὰρ εἰ εἴη τοιοῦτον, ἓν ἂν εἴη τὰ ἄμφω.
이와 같은 것은 오직 하나로 있어야 한다: 왜냐하면 만일 이러한 또 다른 것이 있다면, 그 양자 모두가 하나일 것이기 때문이다.
οὐδὲν γὰρ ἁπλοῦν σῶμα, γινόμενόν τε τὸ σῶμα, ἀλλ᾿ οὐκ ἀρχή· ἡ δὲ ἀρχὴ ἀγένητος· μὴ σωματικὴ δὲ οὖσα, ἀλλ᾿ ὄντως μία, ἐκεῖνο ἂν εἴη τὸ πρῶτον.
즉 단순한 것은 어떤 것도 사물이 아닌데, 사물은 생겨나지만, 원리는 그렇지 않기에: 그런데 원리는 생성없는 것이다: 그런데 물체적인 것이 아니면서, 그러나 진실로 유일한 것, 첫 번째 것은 저것일 것이다.

εἰ ἄρα ἕτερόν τι μετὰ τὸ πρῶτον εἴη, οὐκ ἂν ἔτι ἁπλοῦν εἴη· ἓν ἄρα πολλὰ ἔσται.
그래서 만일 최초의 것 다음으로 어떤 다른 것이 있다면, 그것은 더욱이 단순한 것이 아닐 것이다: 그래서 하나는 여럿이 될 것이다.
πόθεν οὖν τοῦτο; ἀπὸ τοῦ πρώτου· οὐ γὰρ δὴ κατὰ συντυχίαν, οὐδ᾿ ἂν ἔτι ἐκεῖνο πάντων ἀρχή.
그렇다면 어디로부터 이것이 나오는가? 최초의 것으로부터이다: 왜냐하면 실로 우연에 따라서는 아니고, 더욱이 저것이 모든 것들의 원리도 아닐 것이기 때문이다.
πῶς οὖν ἀπὸ τοῦ πρώτου; εἰ τέλεόν ἐστι τὸ πρῶτον καὶ πάντων τελεώτατον καὶ δύναμις ἡ πρώτη, δεῖ πάντων τῶν ὄντων δυνατώτατον εἶναι, καὶ τὰς ἄλλας δυνάμεις καθόσον δύνανται μιμεῖσθαι ἐκεῖνο.
그렇다면 어떻게 최초의 것으로부터 나오는가? 만일 그 최초의 것이 완성된 것이자 모든 것들 중에 가장 완성된 것이며 가장 앞선 가능성이라면, 존재하는 모든 것들 중 가장 능력있는 것이어야 하고, 또한 다른 가능성들이 전체적으로 저것을 모방할 수 있다.
ὅ τι δ᾿ ἂν τῶν ἄλλων εἰς τελείωσιν ἴῃ, ὁρῶμεν γεννῶν καὶ οὐκ ἀνεχόμενον ἐφ᾿ ἑαυτοῦ μένειν, ἀλλ᾿ ἕτερον ποιοῦν, οὐ μόνον ὅ τι ἂν προαίρεσιν ἔχῃ, ἀλλὰ καὶ ὅσα φύει ἄνευ προαιρέσεως, καὶ τὰ ἄψυχα δὲ μεταδιδόντα ἑαυτῶν καθόσον δύναται· οἷον τὸ πῦρ θερμαίνει, καὶ ψύχει ἡ χιών, καὶ τὰ φάρμακα δὲ εἰς ἄλλο ἐργάζεται οἷον αὐτά - πάντα τὴν ἀρχὴν κατὰ δύναμιν ἀπομιμούμενα εἰς ἀιδιότητά τε καὶ ἀγαθότητα.
그런데 그 다른 것들 중 완성을 향하여 나아갈 그 무엇이 되었든, 우리들은 생겨난 것이 자기 자신으로 올라가지 않고 머무른다는 것을 본다, 하지만 또 다른 것을 만드는 것, 단지 선택지를 가질 무엇이든지 그뿐만 아니라, 또한 선택지 없이 자라나는 것들 모두까지도 만드는 것을, 그런데 또한 그것은 그 자신들을 나누어 가지는 영혼 없는 것들까지 할 수 있다: 말하자면 불은 열을 내고, 눈은 차갑게 하며, 그런데 약들도 다른 것에 대해 말하자면 동일한 일들을 행한다 - 모든 것들이 능력에 따라 그 원리를 모방하면서 영원과 선을 향하여.
ἀπομιμούμενα : ἀπομῑμέομαι part. express by imitation. copy.
πῶς οὖν τὸ τελεώτατον καὶ τὸ πρῶτον ἀγαθὸν ἐν αὑτῷ σταίη ὥσπερ φθονῆσαν ἑαυτοῦ ἢ ἀδυνατῆσαν, ἡ πάντων δύναμις; πῶς δ᾿ ἂν ἔτι ἀρχὴ εἴη;
그렇다면 어떻게 가장 완성된 또한 최초의 선이 그 자체 내에서 마치 그 자체에 대해 질시받거나 무력해진 것처럼 성립하였겠는가, 모든 것들의 가능성이? 그런데 어떻게 여전히 원리이겠는가?
σταίη : ἵστημι aor. opt.
δεῖ δὴ τι καὶ ἀπ᾿ αὐτοῦ γενέσθαι, εἴπερ ἔσται τι καὶ τῶν ἄλλων παρ᾿ αὐτοῦ γε ὑποστάντων· ὅτι μὲν γὰρ ἀπ᾿ αὐτοῦ, ἀνάγκη.
실로 그 자체로부터도 무언가 생겨나야 하는데, 그 자체인 바로 그것으로부터 아래 놓인 다른 것들에게도 무엇인가가 속하게 될 것이기 때문이다: 왜냐하면 그 자체로부터 나온다는 것은, 필연이기 때문이다.
ὑποστάντων : ὑποστάζω fut. part. drop slowly.
[δεῖ δὴ καὶ τιμιώτατον εἶναι τὸ γεννῶν τὰ ἐφεξῆς] δεῖ δὴ καὶ τιμιώτατον εἶναι τὸ γεννώμενον καὶ δεύτερον ἐκείνου τῶν ἄλλων ἄμεινον εἶναι.
[더욱이 생겨난 것이 순서대로 가장 존중받기도 해야 한다] 더욱이 저것에서 태어난 저것의 다음 것이 다른 것들보다 더욱 낫다는 점은 가장 존중받기도 해야 한다.


2. Εἰ μὲν οὖν αὐτὸ νοῦς ἦν τὸ γεννῶν, νοῦ ἐνδεέστερον, προσεχέστερον δὲ νῷ καὶ ὅμοιον δεῖ εἶναι· ἐπεὶ δὲ ἐπέκεινα νοῦ τὸ γεννῶν, νοῦν εἶναι ἀνάγκη.
2. 그러므로 만일 그 태어난 것이 정신 자체라면, 정신보다 열등한 것이고, 그런데 정신에 더 다음으로 오는 것이자 정신과 닮은 것이어야 한다: 그 태어난 것은 정신 너머에 있고, 정신은 원리여야 하므로.
ἐνδεέστερον : ἐνδεής compr. inferior.
προσεχέστερον : προσεχής compr. bordering upon, adjoining. c.dat.
ἐπέκεινα : adv. c.gen. on yonder side, beyond.
διὰ τί δὲ οὐ νοῦς, οὗ ἐνέργειά ἐστι νόησις;
그러나 무엇 때문에 정신이 아닌가, 그것의 활동이 사유인 것이?
νόησις δὲ τὸ νοητὸν ὁρῶσα καὶ πρὸς τοῦτο ἐπιστραφεῖσα καὶ ἀπ᾿ ἐκείνου οἷον ἀποτελειουμένη [καὶ τελειουμένη], ἀόριστος μὲν αὐτὴ ὥσπερ ὄψις, ὁριζομένη δὲ ὑπὸ τοῦ νοητοῦ.
그런데 사유는 사유되는 것을 보면서 그것을 향해 바라보고 말하자면 저것으로부터 완성되며 [또한 완수되며], 그 자체로는 마치 시야와 같이 한정되지 않지만, 정신에 의해서는 한정되는 것이다.
διὸ καὶ εἴρηται· ἐκ τῆς ἀορίστου δυάδος καὶ τοῦ ἑνὸς τὰ εἴδη καὶ οἱ ἀριθμοί· τοῦτο γὰρ ὁ νοῦς.
이런 연유로 또한 이야기된다: 한정되지 않은 둘과 그리고 하나로부터 형상들이 그리고 수들이 있다고: 즉 이것이 정신이다.
διὸ οὐχ ἁπλοῦς, ἀλλὰ πολλά, σύνθεσίν τε ἐμφαίνων, νοητὴν μέντοι, καὶ πολλὰ ὁρῶν ἤδη.
이런 까닭에 정신은 단순하지 않고, 오히려 여럿이다, 함께 있음을 드러내 보이면서, 그럼에도 사유되는 함께 있음을, 또한 이미 많은 것들을 보면서.
ἔστι μὲν οὖν καὶ αὐτὸς νοητόν, ἀλλὰ καὶ νοῶν· διὸ δύο ἤδη.
그러므로 정신 그 자체도 사유되는 것이지만, 또한 정신화하면서 그러하다: 이런 이유로 이미 둘이다.
ἔστι δὲ καὶ ἄλλο τῷ μετ᾿ αὐτὸ νοητόν.
그런데 사유되는 것 그 자체의 다음에 오는 것과는 다른 것이기도 하다.
ἀλλὰ πῶς ἀπὸ τοῦ νοητοῦ ὁ νοῦς οὗτος;
하지만 어떻게 그 사유되는 것으로부터 이러한 정신이 있는가?
τὸ νοητὸν ἐφ᾿ ἑαυτοῦ μένον καὶ οὐκ ὂν ἐνδεές, ὥσπερ τὸ ὁρῶν καὶ τὸ νοοῦν - ἐνδεὲς δὲ λέγω τὸ νοοῦν ὡς πρὸς ἐκεῖνο - οὐκ ἔστιν οἷον ἀναίσθητον, ἀλλ᾿ ἔστιν αὐτοῦ πάντα ἐν αὐτῷ καὶ σὺν αὐτῷ, πάντη διακριτικὸν ἑαυτοῦ, ζωὴ ἐν αὐτῷ καὶ πάντα ἐν αὐτῷ, καὶ ἡ κατανόησις αὐτοῦ αὐτὸ οἱονεὶ συναισθήσει οὖσα ἐν στάσει ἀιδίῳ καὶ νοήσει ἑτέρως ἢ κατὰ τὴν νοῦ νόησιν.
사유되는 것은 그 자체에 머무르는 것이고 부족한 것이 아니며, 마치 보는 것과 정신화하는 것처럼 - 그러나 나는 저것에 대한 것으로서 생각하는 것은 부족한 것이라고 말한다 - 말하자면 비감각적인 그런 것은 아니지만, 그 자신의 모든 것들이 그 자신 안에 그리고 그 자신과 더불어 있고, 모든 면에서 그 자신에 관통하며, 생명이 자체 내에 있고 모든 것이 그 자신 안에 있으며, 또한 내적 통찰이 이를 테면 지각과 동일한 것으로서 사유와 다르게 혹은 정신의 사유에 따라 영원한 정지 내에 있다.
εἴ τι οὖν μένοντος αὐτοῦ ἐν αὑτῷ γίνεται, ἀπ᾿ αὐτοῦ τοῦτο γίνεται, ὅταν ἐκεῖνο μάλιστα ᾖ ὅ ἐστι.
그러므로 (정신이) 자체 내에 자신으로 머무를 때 어떤 것이 생겨난다면, 이것은 그 자체로부터 생겨난다, 특히나 저것이 존재하는 것일 그 언제든.
μένοντος οὖν αὐτοῦ ἐν τῷ οἰκείῳ ἤθει ἐξ αὐτοῦ μὲν τὸ γινόμενον γίνεται, μένοντος δὲ γίνεται.
그러므로 생겨나는 것은 정신이 고유한 성질 안에서 그 자체로 남을 때 그 자체로부터 생겨나고, 그런데 정신이 남을 때 생겨난다.
ἐπεὶ οὖν ἐκεῖνο μένει νοητόν, τὸ γινόμενον γίνεται νόησις· νόησις δὲ οὖσα καὶ νοοῦσα ἀφ᾿ οὗ ἐγένετο - ἄλλο γὰρ οὐκ ἔχει - νοῦς γίγνεται, ἄλλο οἷον νοητὸν καὶ οἷον ἐκεῖνο καὶ μίμημα καὶ εἴδωλον ἐκείνου.
그렇다면 저것은 사유되는 것으로 남으므로, 생겨나는 것은 사유가 된다: 그런데 존재하며 정신화하는 사유가 그로부터 나왔던 - 다른 것은 가지고 있지 않기 때문에 - 그 정신이 된다, 또 다른 일종의 사유되는 것이자 일종의 저것 그리고 저것의 모방이자 모상.
ἀλλὰ πῶς μένοντος ἐκείνου γίνεται;
하지만 어떻게 저것이 머물러 있을 때 생겨나는가?
ἐνέργεια ἡ μέν ἐστι τῆς οὐσίας, ἡ δ᾿ ἐκ τῆς οὐσίας ἑκάστου· καὶ ἡ μὲν τῆς οὐσίας αὐτό ἐστιν ἐνέργεια ἕκαστον, ἡ δὲ ἀπ᾿ ἐκείνης, ἣν δεῖ παντὶ ἕπεσθαι ἐξ ἀνάγκης ἑτέραν οὖσαν αὐτοῦ· οἷον καὶ ἐπὶ τοῦ πυρὸς ἡ μέν τίς ἐστι συμπληροῦσα τὴν οὐσίαν θερμότης, ἡ δὲ ἀπ᾿ ἐκείνης ἤδη γινομένη ἐνεργοῦντος ἐκεινου τὴν σύμφυτον τῇ οὐσίᾳ ἐν τῷ μένειν πῦρ.
활동은 한편으로는 실체에 속하고, 다른 한편으로는 각각의 실체로부터 나온다: 그리고 한편으로 실체에 속하는 활동은 동일한 것으로서 각각에 있어서의 활동이고, 다른 한편의 활동은 저 활동으로부터 나오는데, 그 활동은 전적으로 필연적으로 그 자체와는 다른 활동으로 귀결되어야 한다: 말하자면 불에 있어서도 한쪽의 활동은 실체를 온기의 실체를 충족시키는 어떤 활동이고, 다른 한편의 활동은 저 활동으로부터 이미 생겨난 활동으로서 저 불이 작용할 때 그 실체에 선천적인 것 안에 그 활동이 불로 남는다는 것이다.
ἕπεσθαι : ἕπω inf. mp. follow.
οὕτω δὴ κἀκεῖ· καὶ πολὺ πρότερον ἐκεῖ μένοντος αὐτοῦ ἐν τῷ οἰκείῳ ἤθει ἐκ τῆς ἐν αὐτῷ τελειότητος καὶ συνούσης ἐνεργείας ἡ γεννηθεῖσα ἐνέργεια ὑπόστασιν λαβοῦσα, ἅτε ἐκ μεγάλης δυνάμεως, μεγίστης μὲν οὖν ἁπασῶν, εἰς τὸ εἶναι καὶ οὐσίαν ἦλθεν· ἐκεῖνο γὰρ ἐπέκεινα οὐσίας ἦν.
저것들도 실로 그러하다: 그리고 저곳에서


καὶ ἐκεῖνο μὲν δύναμις πάντων, τὸ δὲ ἤδη τὰ πάντα.
그리고 저것이 한편으로 모든 것들의 가능성이고, 다른 한편으로 그것이 이미 모든 것들(세계)이다.
εἰ δὲ τοῦτο τὰ πάντα, ἐκεῖνο ἐπέκεινα τῶν πάντων· ἐπέκεινα ἄρα οὐσίας· καὶ εἰ τὰ πάντα, πρὸ δὲ πάντων τὸ ἓν οὐ τὸ ἴσον ἔχον τοῖς πᾶσι, καὶ ταύτῃ δεῖ ἐπέκεινα εἶναι τῆς οὐσίας.
그런데 만일 이것이 모든 것들(세계)이라면, 저것은 모든 것들 다음에 있다: 그래서 실체의 다음에 있다: 그리고 만일 모든 것들이라면, 모든 것들에 마주하여 하나는 모든 것들과 같은 만큼 지니는 것이 아니고, 이런 식으로 실체 다음이어야 한다.
τοῦτο δὲ καὶ νοῦ· ἐπέκεινα ἄρα τι νοῦ.
그런데 이것은 정신에도 속한다: 그래서 정신 다음의 어떤 것이다.
τὸ γὰρ ὂν οὐ νεκρὸν οὐδὲ οὐ ζωὴ οὐδὲ οὐ νοοῦν· νοῦς δὴ καὶ ὂν ταὐτόν.
왜냐하면 존재는 죽지 않은 것이며 생명 아닌 것도 아니고 사유하지 않는 것도 아니기 때문이다: 실로 정신은 이러한 것이다.
οὐ γὰρ τῶν πραγμάτων ὁ νοῦς - ὥσπερ ἡ αἴσθησις τῶν αἰσθητῶν - προόντων, ἀλλ᾿ αὐτὸς νοῦς τὰ πράγματα, εἴπερ μὴ εἴδη αὐτῶν κομίζεται.
왜냐하면 정신은 선재하는 일들에 속하지 않고 - 마치 감각이 감각물들에 속하는 것처럼 -, 오히려 정신 자체가 그 일들인데, 그것들의 형상들이 제공되지 않으므로 그러한 것이다.
πόθεν γάρ; ἀλλ᾿ ἐνταῦθα μετὰ τῶν πραγμάτων καὶ ταὐτὸν αὐτοῖς καὶ ἕν· καὶ ἡ ἐπιστήμη δὲ τῶν ἄνευ ὕλης τὰ πράγματα.
왜냐하면 어디로부터겠는가? 오히려 여기에서(그곳에서?) 그 일들과 함께 그리고 그 일들과 동일한 것이자 일자로 있다: 그런데 앎도 질료 없는 일들에 속한다.


-蟲-
13. Λοιπὸν δὲ εἰπεῖν, εἰ μόνα τὰ ἐν αἰσθητῷ ἐκεῖ, ἢ καί, ὥσπερ ἀνθρώπου ὁ αὐτοάνθρωπος ἕτερος, εἰ καὶ ψυχῆς αὐτοψυχὴ ἐκεῖ ἑτέρα καὶ νοῦ αὐτονοῦς.
이야기할 남은 것은, 감각적인 것 안에 있는 것들만이 저 세계에 있는지, 아니면, 인간 자체(인간의 형상)가 인간과 다른 것처럼, 영혼 자체도 저 세계에서 영혼과 다른 것이고 정신 자체도 정신과 다른 것인지 하는 점이다.
λεκτέον δὲ πρῶτον μέν, ὅτι οὐ πάντα δεῖ, ὅσα ἐνταῦθα, εἴδωλα νομίζειν ἀρχετύπων, οὐδὲ ψυχὴν εἴδωλον εἶναι αὐτοψυχῆς, τιμιότητι δὲ ἄλλην ἄλλης διαφέρειν, καὶ εἶναι καὶ ἐνταῦθα, ἴσως δὲ οὐχ ὥς ἐνταῦθα, αὐτοψυχήν.
그런데 우선은 이야기되어야 한다, 이 곳에 있는 모든 것들이 전부 원형들에 대한 모상들이라고 믿을 필요는 없다는 것, 영혼도 영혼 자체의 모상이라고 믿을 필요가 없다는 것, 그러나 한 영혼이 또 다른 영혼에 그 고귀함(위상?)에서 차이가 난다는 것, 그리고 여기에 있는 것처럼은 아닌 것 같지만, 영혼 자체가 여기에도 있다는 것이 말이다.
εἶναι δὲ ψυχῆς ὄντως οὔσης ἑκάστης καὶ δικαιοσύνην δεῖ τινα καὶ σωφροσύνην, καὶ ἐν ταῖς παρ᾿ ἡμῖν ψυχαῖς ἐπιστήμην ἀληθινήν, οὐκ εἴδωλα οὐδὲ εἰκόνας ἐκείνων ὡς ἐν αἰσθητῷ, ἀλλὰ ταὐτὰ ἐκεῖνα ἄλλον τρόπον ὄντα ἐνταῦθα· οὐ γὰρ ἔν τινι τόπῳ ἀφωρισμένα ἐκεῖνα· ὥστε, ὅπου ψυχὴ σώματος ἐξανέδυ, ἐκεῖ κἀκεῖνα.
진실로 각각으로 있는 영혼에 어떤 정의도 어떤 실천적 지혜도 속해야 한다는 것, 그리고 우리들 곁의 영혼들 속에 참된 앎이 있어야 한다는 것, 감각적인 것 안에서처럼 저것들의 모상들도 아니고 닮은꼴들도 아닌, 오히려 저것들 자체가 다른 방식으로 여기 있는 것들이면서: 왜냐하면 저것들은 어떤 장소 안에 한정되는 것들이 아니기 때문이다: 그래서, 영혼이 육체로부터 거슬러 솟아오른 때에, 저기에 저것들도 있다.
ὁ μὲν γὰρ αἰσθητὸς κόσμος μοναχοῦ, ὁ δὲ νοητὸς πανταχοῦ.
왜냐하면 감각적 우주는 유일한 곳에 있지만, 지성적 우주는 모든 곳에 있기 때문이다.
ὅσα μὲν οὖν ψυχὴ ἔχει ἡ τοιαύτη ἐνταῦθα, ταῦτα ἐκεῖ· ὥστε, εἰ τὰ ἐν τῷ αἰσθητῷ τὰ ἐν τοῖς ὁρωμένοις λαμβάνοιτο, οὐ μόνον τὰ ἐν τῷ αἰσθητῷ ἐκεῖ, ἀλλὰ καὶ πλείω· εἰ δὲ τὰ ἐν τῷ κόσμῳ λέγοιτο συμπεριλαμβανομένων καὶ ψυχῆς καὶ τῶν ἐν ψυχῇ, πάντα ἐνταῦθα, ὅσα κἀκεῖ.
그러므로 이와 같은 영혼이 여기에서 지니는 모든 것들은, 저기에도 동일한 것들이다: 그래서, 만일 감각적인 것 안의 것들이 시각적인 것들 안에 있는 것들로 취해진다면, 감각적인 것 안의 것들만이 저 세계에 있는 것이 아니라, 더 많은 것들도 있다: 그런데 만일 우주 안의 것들이 영혼과 또한 영혼 안의 것들이 한꺼번에 취해질 때 이야기된다면, 저 세계에 있는 것들 그 모두가 이 세계에 있다.

14. τὴν οὖν τὰ πάντα περιλαβοῦσαν ἐν τῷ νοητῷ ψύσιν ταύτην ἀρχὴν θετέον.
     그러므로 지성적인 것 안에서 모든 것들이 한꺼번에 취해진 본성 자체는 원리로 두어져야 한다.
καὶ πῶς, τῆς μὲν ἀρχῆς τῆς ὄντως ἑνὸς καὶ ἁπλοῦ πάντη οὔσης, πλήθους δὲ ἐν τοῖς οὖσιν ὄντος; πῶς παρὰ τὸ ἕν, καὶ πῶς πλῆθος, καὶ πῶς τὰ πάντα ταῦτα, καὶ διὰ τί νοῦς ταῦτα καὶ πόθεν, λεκτέον ἀπ᾿ ἄλλης ἀρχῆς ἀρχομένοις.
그리고 어떻게, 진실로 하나이기도 하고 전적으로 단순하기도 한 원리가, 그러나 있는 것들 안에서 다수인가? 어떻게 하나 외에 있고, 또 어떻게 다수가 있으며, 그리고 어떻게 이러한 모든 것들이 있고, 또한 무엇으로 인하여 또 어디로부터 정신이 이러한 것들을 가지는지, 또 다른 원리로부터 시작하는 이들은 말해야 한다.

  Περὶ δὲ τῶν ἐκ σήψεως καὶ τῶν χαλεπῶν, εἰ κἀκεῖ εἶδος, καὶ εἰ ῥύπου καὶ πηλοῦ, λεκτέον, ὡς, ὅσα κομίζεται νοῦς ἀπὸ τοῦ πρώτου, πάντα ἄριστα· ἐν οἷς εἴδεσιν οὐ ταῦτα· οὐδ᾿ ἐκ τούτων νοῦς, ἀλλὰ ψυχὴ παρὰ νοῦ, λαβοῦσα παρὰ ὕλης ἄλλα, ἐν οἷς ταῦτα.
  그런데 부패로부터 나온 것들과 곤란한 것들에 관하여서, 저 세계에 형상이 있는지, 그리고 먼지와 진흙에 대해서도 있는지, 이야기되어야 하는 것인데, 정신이 첫 번째 것으로부터 받은 모든 것들은, 그 모두가 최선의 것들이라고 이야기되어야 한다: 이러한 형상들 안에는 이런 것들이 없다: 이런 것들로부터 정신이 아니라, 그러나 영혼이 정신으로부터, 또 다른 것들을 질료에게서 취하면서, 이런 것들 안에 이것들이 있다.

  Περὶ δὲ τούτων σαφέστερον λεχθήσεται ἐπανελθοῦσιν ἐπὶ τὴν ἀπορίαν, πῶς ἐξ ἑνὸς πλῆθος.
  그런데 이런 것들에 대해서 더 정확한 것이 난관으로 향해 올라가는 것들로, 어떻게 하나로부터 다수가 있는지로 향해 올라가는 것들로 이야기될 것이다.

  Ὅτι δὲ τὰ σύνθετα εἰκῇ ὄντα, οὐ νῷ, ἀλλ᾿ ἐφ᾿ ἑαυτῶν αἰσθητὰ συνελθόντα, οὐκ ἐν εἴδεσι· τά τε ἐκ σήψεως ψυχῆς ἄλλο τι ἴσως ἀδυνατούσης· εἰ δὲ μή, ἐποίησεν ἄν τι τῶν φύσει· ποιεῖ γοῦν, ὅπου δύναται.
  결합물들은 임의적으로 있는 것들이고, 정신에 의해 있는 것들이 아니라, 감각적인 것들이 그 자신들에 의해 결합되는 것들이기 때문에, 형상들 안에 있지 않다: 부패로부터 나온 것들은 영혼과 다른 어떤 것 존재할 능력이 없을 것 같은 것이다: 만일 그렇지 않다면, 본성에 따른 것들 중의 어떤 것을 만들어낼 것이다: 만들어낼 수 있을 때, 어쨌건 만들어낸다.
  Περὶ δὲ τῶν τεχνῶν, ὅτι ἐν αὐτοανθρώπῳ περιέχονται, ὅσαι τέχναι ἀναφέρονται πρὸς τὰ κατὰ φύσιν ἀνθρώπῳ.
  그런데 기술들에 관하여, 인간 자체 내에서 포함된다는 것이다, 인간에 의해 자연에 따른 것들을 위하여 끌어 올려진 기술들 전부가.

  Πρότερον δὲ ἄλλην καθόλου, καὶ τῆς καθόλου αὐτοψυχὴν ἤτοι τὴν ζωήν; ἢ ἐν νῷ πρὶν γενέσθαι ψυχήν, ἵνα καὶ γένηται, αὐτοψυχὴν ἐκείνην λέγειν.
  그런데 보편적인 영혼보다 또 다른 영혼이 더 앞서는가, 그리고 보편적인 영혼보다 영혼 자체가 혹은 생명이 앞서는가? 아니면 영혼이 생겨나기 전에 정신 안에, 정신이 생겨나기 위해서도, 저 영혼 자체가 있다고 이야기되는 것이다.

-蟲-

Ⅳ.7.11.

Περὶ τοιούτου χρήματος τίς ἂν ἀμφισβητοίη νοῦν ἔχων, ὡς οὐκ ἀθάνατον;
이러한 것들에 관하여 제정신을 한 누가 논쟁을 삼겠는가, 불멸하는 것이 아니라고?
ᾧ πάρεστι μὲν ἐξ ἑαυτοῦ ζωή, ἣν οὐχ οἷόν τε ἀπολέσθαι· πῶς γὰρ οὐκ ἐπίκτητόν γε οὖσαν οὐδ᾿ αὖ οὕτως ἔχουσαν, ὡς τῷ πυρὶ ἡ θερμότης πάρεστι;
그 곁에 그 자체로부터 나오는 생명이 있다, 파괴되는 그런 것이 아닌 생명이: 왜냐하면 어찌 덧붙여진 것이 아니면서 또 그러한 처지도 아니겠는가, 온기가 불에 곁하는 것처럼?
λέγω δὲ οὐχ ὡς ἐπακτὸν ἡ θερμότης τῷ πυρί, ἀλλ᾿ ὅτι, ἐι καὶ μὴ τῷ πυρί, ἀλλὰ τῇ ὑποκειμένῃ τῷ πυρὶ ὕλῃ.
그러나 나는 온기가 불에 부과된 것이라 말하는 게 아니라, 다음과 같은 것이다. 즉 만일 불에게도 아니라면, 불에 아래 놓이는 질료에게(온기가 부과된 것이라는 것).
ταύτῃ γὰρ καὶ διαλύεται τὸ πῦρ.
왜냐하면 불은 이 질료로 분해되기 때문이다.
ἡ δὲ ψυχὴ οὐχ οὕτω τὴν ζωὴν ἔχει, ὡς ὕλην μὲν οὖσαν ὑποκεῖσθαι, ζωηὴν δὲ ἐπ᾿ αὐτῇ γενομένην τὴν ψυχὴν ἀποδεῖξαι.
그러나 영혼은 그렇게 생명을 지니지 않는다, 질료가 있고서 아래 놓이는 것처럼, 그러나 그 자체에 생명을 영혼이 산출하는 일이 이루어진다.
ἢ γὰρ οὐσία ἐστὶν ἡ ζωή, καὶ ἔστιν οὐσία ἡ τοιαύτη παρ᾿ αὑτῆς ζῶσα - ὅπερ ἐστίν, ὃ ζητοῦμεν, ἡ ψυχή - καὶ τοῦτο ἀθάνατον ὁμολογοῦσιν, ἢ ἀναλύσουσιν ὡς σύνθετον καὶ τοῦτο πάλιν, ἕως ἂν εἰς ἀθάνατον ἔλθωσι παρ᾿ αὑτοῦ κινούμενον, ᾧ μὴ θέμις θανάτου μοῖραν δέχεσθαι.
혹은 생명은 실체이고, 또 그 자체로 살아 있는 이러한 생명이 실체이며 - 우리가 추구하는 바로 그 영혼과 같이 - 또 이것을 사람들은 불멸한다 동의하고, 혹은 결합물처럼 이것도 그들이 다시 분해해 나악나다, 그 자체로 움직이는 불멸하는 것에 이를 때까지, 그것에 죽음의 운명이 부과되는 것이 적절치 않은.
ἢ πάθος ἐπακτὸν τῇ ὕλῃ λέγοντες τὴν ζωήν, παρ᾿ ὅτου τοῦτο τὸ πάθος ἐλήλυθεν εἰς τὴν ὕλην, αὐτὸ ἐκεῖνο ἀναγκασθήσονται ὁμολογεῖν ἀθάνατον εἶναι, ἄδεκτον ὂν τοῦ ἐναντίου ᾧ ἐπιφέρει.

ἀλλὰ γάρ ἐστι μία φύσις ἐνεργείᾳ ζῶσα.


12.

Ἔτι εἰ πᾶσαν φήσουσι φθαρτήν, πάλαι ἂν ἔδει πάντα ἀπολωλέναι· εἰ δὲ τὴν μέν, τὴν δ᾿ οὔ, οἷον τὴν τοῦ παντὸς ἀθάνατον εἶναι, τὴν δ᾿ ἡμετέραν μή, λεκτέον αὐτοῖς τὴν αἰτίαν.

ἀρχή τε γὰρ κινήσεως ἑκατέρα, καὶ ζῇ παρ᾿ αὑτῆς ἑκατέρα, καὶ τῶν αὐτῶν τῷ αὐτῷ ἐφάπτεται νοοῦσα τά τε ἐν τῷ οὐρανῷ τά τε οὐρανοῦ ἐπέκεινα καὶ πᾶν ὅ ἐστι κατ᾿ οὐσίαν ζητοῦσα καὶ μέχρι τῆς πρώτης ἀρχῆς ἀναβαίνουσα.

ἥ τε δὲ παρ᾿ αὑτῆς ἐκ τῶν ἐν αὐτῇ θεαμάτων κατανόησις αὐτοεκάστου καὶ ἐξ ἀναμνήσεως γιγνομένη πρὸ σώματός τε αὐτῇ δίδωσι τὸ εἶναι καὶ ἀιδίοις ἐπιστήμαις κεχρημένην ἀίδιον καὶ αὐτὴν εἶναι.

πᾶν τε τὸ λυόμενον σύνθεσιν εἰς τὸ εἶναι εἰληφὸς ταύτῃ διαλύεσθαι πέφυκεν, ᾗ συνετέθη.

ψυχὴ δὲ μία καὶ ἁπλῆ ἐνεργείᾳ οὖσα ἐν τῷ ζῆν φύσις· οὐ τοίνυν ταύτῃ φθαρήσεται.

ἀλλ᾿ ἄρα μερισθεῖσα κερματιζομένη ἀπόλοιτο ἄν.

ἀλλ᾿ οὐκ ὄγκος τις οὐδὲ ποσόν, ὡς ἐδείχθη, ἡ ψυχή.

ἀλλ᾿ ἀλλοιωθεῖσα ἥξει εἰς φθοράν.

ἀλλ᾿ ἡ ἀλλοίωσις φθείρουσα τὸ εἶδος ἀφαιρεῖ, τὴν δὲ ὕλην ἐᾷ· τοῦτο δὲ συνθέτου πάθος.

εἰ οὖν κατὰ μηδὲν τούτων οἷόν τε φθείρεσθαι, ἄφθαρτον εἶναι ἀνάγκη.


-작성중-
δεῖ δὲ τὴν φύσιν ἑκάστου σκοπεῖσθαι εἰς τὸ καθαρὸν αὐτοῦ ἀφορῶντα, ἐπείπερ τὸ προστεθὲν ἐμπόδιον ἀεὶ πρὸς γνῶσιν τοῦ ᾧ προσετέθη γίγνεται.
각각의 본성은 그 자신의 순수한 점을 바라봄으로써 검토되어야 한다, 덧세워진 것은 언제나 그것이 그에 덧세워진 것에 대한 앎에 대하여 장애물이 되므로.
προστεθὲν : προστίθημι aor. pass. part.
σκόπει δὴ ἀφελών, μᾶλλον δὲ ὁ ἀφελὼν ἑαυτὸν ἰδέτω καὶ πιστεύσει ἀθάνατος εἶναι, ὅταν ἑαυτὸν θεάσηται ἐν τῷ νοητῷ καὶ ἐν τῷ καθαρῷ γεγενημένον.
그러니 분리함으로써 검토하라, 그러나 오히려 그 자신을 분리시킨 자가 그 자신이 불멸한다는 것을 알도록 하라 그리고 그는 믿을 것이다, 지성과 순수 속에 생겨나는 그 자신을 파악할 때에.
ὄψεται γὰρ νοῦν ὁρῶντα οὐκ αἰσθητόν τι οὐδὲ τῶν θνητῶν τούτων, ἀλλὰ ἀιδίῳ τὸ ἀίδιον κατανοοῦνται, πάντα τὰ ἐν τῷ νοητῷ, κόσμον καὶ αὐτὸν νοητὸν καὶ φωτεινὸν γεγενημένον, ἀληθείᾳ καταλαμπόμενον τῇ παρὰ τοῦ ἀγαθοῦ, ὃ πᾶσιν ἐπιλάμπει τοῖς νοητοῖς ἀλήθειαν· ὡς πολλάκις αὐτῷ δόξαι τοῦτο δὴ καλῶς εἰρῆσθαι· χαίρετ᾿, ἐγὼ δ᾿ ὑμῖν θεὸς ἄμβροτος πρὸς τὸ θεῖον ἀναβὰς καὶ τὴν πρὸς αὐτὸ ὁμοιότητα ἀτενίσας.
왜냐하면 정신은 어떤 감각으로 보이는 것들도 아니고 이런 죽을 운명의 것들 중의 아무것으로도 보이지 않는 것들을 보기 때문인데, 그러나 그것들은 영원으로 영원을 이해하고, 지성 안에 있는 모든 것들을, 코스모스와 지성 자체와
εἰ δ᾿ ἡ κάθαρσις ποιεῖ ἐν γνώσει τῶν ἀρίστων εἶναι, καὶ αἱ ἐπιστῆμαι ἔνδον οὖσαι ἀναφαίνονται, αἳ δὴ καὶ ὄντως ἐπιστῆμαί εἰσιν.
만일 정화가 최선의 것들에 대한 앎 속에 있도록 만든다면, 그리고 인식들이 내면에 존재하며 드러난다면, 실제로 인식들인 것들이.
οὐ γὰρ δὴ ἔξω που δραμοῦσα ἡ ψυχὴ σωφροσύνην καθορᾷ καὶ δικαιοσύνην, ἀλλ᾿ αὐτὴ παρ᾿ αὑτῇ ἐν τῇ κατανοήσει ἑαυτῆς καὶ τοῦ ὃ πρότερον ἦν ὥσπερ ἀγάλματα ἐν αὑτῇ ἱδρυμένα ὁρῶσα οἷα ὑπὸ χρόνου ἰοῦ πεπληρωμένα καθαρὰ ποιησαμένη· οἷον εἰ χρυσὸς ἔμψυχος εἴη, εἶτα ἀποκρουσάμενος ὅσον γεηρὸν ἐν αὐτῷ, ἐν ἀγνοίᾳ πρότερον ἑαυτοῦ ὤν, ὅτι μὴ χρυσὸν ἑώρα, τότε δὴ αὑτὸν ἤδη τοῦ χρήματος θαυμάσειεν ὁρῶν μεμονωμένον, καὶ ὡς οὐδὲν ἄρα ἔδει αὐτῷ κάλλους ἐπακτοῦ ἐνθυμοῖτο, αὐτὸς κρατιστεύων, εἴ τις αὐτὸν ἐφ᾿ ἑαυτοῦ ἐῴη εἶναι.
아마도 영혼이 외부로 내달려 지혜를 정화하고 또 정의를 정화하지는 않을 것이지만, 그 영혼은 그 자신에게서 그 자신의 성찰 안에서
δραμοῦσα : τρέχω aor. part. run.

-작성중-
Ⅳ.7.8³.

Τὸ δὲ καὶ φύσιν μὲν προτέραν τὸ αὐτὸ πνεῦμα λέγειν, ἐν δὲ ψυχρῷ καὶ στομωθεῖσαν ψυχὴν γίνεσθαι λεπτοτέραν ἐν ψυχρῷ γιγνομένην - ὃ δὴ καὶ αὐτὸ ἄτοπον· πολλὰ γὰρ ζῷα ἐν θερμῷ γίγνεται καὶ ψυχὴν ἔχει οὐ ψυχθεῖσαν - ἀλλ᾿ οὖν φασί γε προτέραν φύσιν ψυχῆς εἶναι κατὰ συντυχίας τὰς ἔξω γιγνομένης.

συμβαίνει οὖν αὐτοῖς τὸ χεῖρον ποιεῖν καὶ πρὸ τούτου ἄλλο ἔλαττον, ἣν λέγουσιν ἕξιν, ὁ δὲ νοῦς ὕστατος ἀπὸ τῆς ψυχῆς δηλονότι γενόμενος.

ἣ εἰ πρὸ πάντων νοῦς, ἐφεξῆς ἔδει ψυχὴν ποιεῖν, εἶτα φύσιν, καὶ αἰεὶ τὸ ὕστερον χεῖρον, ᾗπερ πέφυκεν.

εἰ οὖν καὶ ὁ θεὸς αὐτοῖς κατὰ τὸν νοῦν ὕστερος καὶ γεννητὸς καὶ ἐπακτὸν τὸ νοεῖν ἔχων, ἐνδέχοιτο ἂν μηδὲ ψυχὴν μηδὲ νοῦν μηδὲ θεὸν εἶναι.

εἰ τὸ δυνάμει, μὴ ὄντος πρότερον τοῦ ἐνεργείᾳ καὶ νοῦ, γένοιτο, οὐδὲ ἥξει εἰς ἐνέργειαν.

τί γὰρ ἔσται τὸ ἄγον μὴ ὄντος ἑτέρου παρ᾿ αὐτὸ προτέρου;

εἰ δ᾿ αὑτὸ ἄξει εἰς ἐνέργειαν, ὅπερ ἄτοπον, ἀλλὰ βλέπον γε πρός τι ἄξει, ὃ οὐ δυνάμει, ἐνεργείᾳ δὲ ἔσται.

καίτοι τὸ ἀεὶ μένειν τὸ αὐτὸ εἴπερ τὸ δυνάμει ἕξει, καθ᾿ ἑαυτὸ εἰς ἐνέργειαν ἄξει, καὶ τοῦτο κρεῖττον ἔσται τοῦ δυναμένου οἷον ὀρεκτὸν ὂν ἐκείνου.

πρότερον ἄρα τὸ κρεῖττον καὶ ἑτέραν φύσιν ἔχον σώματος καὶ ἐνεργείᾳ ὂν ἀεί· πρότερον ἄρα καὶ νοῦς καὶ ψυχὴ φύσεως.

οὐκ ἄρα οὕτως ψυχὴ ὡς πνεῦμα οὐδ᾿ ὡς πνεῦμα οὐδ᾿ ὡς σῶμα.

ἀλλ᾿ ὅτι μὲν μὴ σῶμα λέγοιτ᾿ ἄν, καὶ εἴρηται καὶ ἄλλοις ἕτερα, ἱκανὰ δὲ καὶ ταῦτα.


-작성중-
IV.7.7.

Ἴδοι δ᾿ ἄν τις καὶ ἐκ τοῦ ἀλγεῖν καὶ ἐκ τῆς τοῦ ἀλγεῖν αἰσθήσεως τὸ αὐτὸ τοῦτο.
그런데 누군가는 아픔으로부터도 아픔의 감각으로부터도 바로 이와 같은 것을 볼 것이다.
ὅταν δάκτυλον λέγηται ἀλγεῖν ἄνθρωπος, ἡ μὲν ὀδύνη περὶ τὸν δάκτυλον δήπουθεν, ἡ δ᾿ αἴσθησις τοῦ ἀλγεῖν δῆλον ὅτι ὁμολογήσουσιν, ὡς περὶ τὸ ἡγεμονοῦν γίγνεται.
인간이 손가락이 아프다고 말할 때, 아마도 그 고통은 손가락에 있을 것이고, 그러나 아픔의 감각은 그들이 동의하리란 점은 분명한데, 지배적 원리에 관련하여 생겨난다고.
δάκτυλον : finger.
ὀδύνη : pain of body.
ἡγεμονοῦν : ἡγεμονεύω part. τὸ - ruling principle.
ἄλλου δὴ ὄντος τοῦ πονοῦντος μέρους τοῦ πνεύματος τὸ ἡγεμονοῦν αἰσθάνεται, καὶ ὅλη ἡ ψυχὴ τὸ αὐτὸ πάσχει.
그래서 고통을 겪는 부분은 숨과 다름에도 지배적 원리가 감각하고, 영혼 전체도 바로 그것을 겪는다.
πονοῦντος : πονέω part. go through, suffer toil.
πνεύματος : wind, breath.
πῶς οὖν τοῦτο συμβαίνει;
그러면 어떻게 이러한 일이 뒤따르는가?
διαδόσει, φήσουσι, παθόντος μὲν πρώτως τοῦ περὶ τὸν δάκτυλον ψυχικοῦ πνεύματος, μεταδόντος δὲ τῷ ἐφεξῆς καὶ τούτου ἄλλῳ, ἕως πρὸς τὸ ἡγεμονοῦν ἀφίκοιτο.
전달로써, 그들은 말할 것이다, 우선 손가락에서 영혼의 숨결이 (고통을) 겪고, 그 다음으로 이 숨결이 다른 것에 (고통을) 전달하여서, 지배적 원리에 도달할 때까지.
διαδόσει : distribution.
μεταδόντος : μεταδίδωμι aor. part. distribute.
ἐφεξῆς : in order, in a row, one after another. c.dat. next to.
ἀνάγκη τοίνυν, εἰ τὸ πρῶτον πονοῦν ᾔσθετο, ἄλλην τὴν αἴσθησιν τοῦ δευτέρου εἶναι, εἰ κατὰ διάδοσιν ἡ αἴσθησις, καὶ τοῦ τρίτου ἄλλην, καὶ πολλὰς αἰσθήσεις καὶ ἀπείρους περὶ ἑνὸς ἀλγήματος γίγνεσθαι, καὶ τούτων ἁπασῶν ὕστερον τὸ ἡγεμονοῦν αἴσθεσθαι καὶ τῆς ἑαυτοῦ παρὰ ταύτας.
따라서 필연적이다, 만일 첫 번째 것이 아픔을 감각한다면, 두 번째 감각에 또 다른 고통이 있다는 것이, 만일 그 감각이 전달에 따른다면, 그리고 세 번째 것에 또 다른 것(감각)이 (속한다는), 하나에 아픔에 관련하여 많고도 한정없는 감각들이 생겨난다는 것이, 그리고 이러한 모든 것들 중에 마지막 것이자 이러한 것들 외에 그 자신에 속하는 것을 지배적 원리가 감각한다는 것이.
ᾔσθετο : αἰσθάνομαι aor. med.
ὕστερον : last.
τὸ δὲ ἀληθὲς ἑκάστην ἐκείνων μὴ τοῦ ἐν τῷ δακτύλῳ ἀλγήματος, ἀλλὰ τὴν μὲν ἐφεξῆς τῷ δακτύλῳ, ὅτι ὁ ταρσὸς ἀλγεῖ, τὴν δὲ τρίτην, ὅτι ἄλλο τὸ πρὸς τῷ ἄνωθεν, καὶ πολλὰς εἶναι ἀλγηδόνας, τό τε ἡγεμονοῦν μὴ τοῦ πρὸς τῷ δακτύλῳ ἀλγήματος αἰσθάνεσθαι, ἀλλὰ τοῦ πρὸς αὑτῷ, καὶ τοῦτο γινώσκειν μόνον, τὰ δ᾿ ἄλλα χαίρειν ἐᾶν μὴ ἐπιστάμενον, ὅτι ἀλγεῖ ὁ δάκτυλος.
그런데 참으로 저것들의 각각은 손가락에서의 고통에 속하지 않고, 오히려 손가락의 다음 것(감각)은, 그 면(손바닥)이 아프다는 것이고, 그러나 세 번째는, 위쪽으로의 다른 것이고, 또 많은 고통들이 있다는 것이(필연적이다), 지배적 원리는 손가락을 향한 아픔에 대해 감각하는 것이 아니라, 그 자신을 향한 아픔에 대해 감각한다는 것이(필연적이다), 그리고 (지배적 원리는) 오직 이것만을 인지한다는 것이(필연적이다), 그런데 다른 것들은 설령 알지 못하더라도 좋다는 것이(필연적이다), 즉 손가락이 아프다는 것을.
ταρσὸς : of various broad flat surfaces.
εἰ τοίνυν κατὰ διάδοσιν οὐχ οἷόν τε τὴν αἴσθησιν τοῦ τοιούτου γίγνεσθαι μηδὲ σώματος, ὄγκου ὄντος, ἄλλου παθόντος ἄλλου γνῶσιν εἶναι - παντὸς γὰρ μεγέθους τὸ μὲν ἄλλο, τὸ δὲ ἄλλο ἐστί - δεῖ τοιοῦτον τίθεσθαι τὸ αἰσθανόμενον, οἷον πανταχοῦ αὐτὸ ἑαυτῷ τὸ αὐτὸ εἶναι.
따라서 만일 전달에 따라 말하자면 이와 같은 것에 대한 감각이 육체에 대해 생겨나지 않는다는 것이(필연적이다), 그 육체가 덩어리이면서, 다른 것이 겪기에 다른 것에 대한 앎이 있다는 것이(필연적이다) - 왜냐하면 모든 크기의 다른 쪽은, 또 다른 쪽이기 때문이다 - 감각되는 것은 다음과 같은 것으로 두어져야 한다, 말하자면 모든 곳에서 그것이 그 자체에 동일한 것으로.
τοῦτο δὲ ἄλλῳ τινὶ τῶν ὄντων ἢ σώματι ποιεῖν προσήκει.
그런데 이러한 것을 이루는 일은 있는 것들 중 육체가 아닌 다른 어떤 것에 속할 것이다.

-蟲-

Περὶ ἀθανασίας ψυχῆς

IV.7.3.
Εἰ δέ τις μὴ οὕτως, ἀλλὰ ἀτόμους ἢ ἀμερῆ συνελθόντα ψυχὴν ποιεῖν τῇ ἑνώσει λέγοι καὶ ὁμοπαθείᾳ, ἐλέγχοιτ᾿ ἂν καὶ τῇ παραθέσει μὴ δι᾿ ὅλου δέ, οὐ γιγνομένου ἑνὸς οὐδὲ συμπαθοῦς ἐξ ἀπαθῶν καὶ μὴ ἑνοῦσθαι δυναμένων σωμάτων· ψυχὴ δὲ αὑτῇ συμπαθής.
그런데 만일 누군가 그렇지 않고 오히려 불가분한 것들이나 부분 없는 것들이 결합되어 영혼이 하나로 만듦과 같게 느낌을 가지고 이루어진다고 말한다면, 전체를 통해서가 아니라 병렬을 가지고도 논박될 것이다, 물체들은 하나로 되지도 않고 겪음 없는 것들로부터의 함께 겪음도 되지 않으며 통일되는 능력이 있지도 않기에: 그러나 영혼은 이러한 것으로서 함께 겪는다.
συνελθόντα : συνέρχομαι

ἐκ δὲ ἀμερῶν σῶμα οὐδὲ μέγεθος ἂν γένοιτο.
그러나 부분 없는 것들로부터 나온 육체는 전혀 크기가 없게 될 것이다.

καὶ μὴν εἰ ἁπλοῦ ὄντος τοῦ σώματος τὸ μὲν ὅσον ὑλικὸν πὰρ᾿ αὑτοῦ ζωὴν ἔχειν οὐ φήσουσιν - ὕλην γὰρ ἄποιον - τὸ δὲ κατὰ τὸ εἶδος τεταγμένον ἐπιφέρειν τὴν ζωήν, εἰ μὲν οὐσίαν φήσουσι τὸ εἶδος τοῦτο εἶναι, οὐ τὸ συναμφότερον, θάτερον δὲ τούτων ἔσται ἡ ψυχή· ὃ οὐκέτ᾿ ἂν σῶμα· οὐ γὰρ ἐξ ὕλης καὶ τοῦτο, ἢ πάλιν τὸν αὐτὸν τρόπον ἀναλύσομεν.
또한 만일 물체가 단순한 것이어서 그 물체로부터 질료적인 생명(혹은 생명적인 질료)과 같은 것 모두는 있다고 그들이 말하지 않을 것이지만 - 질료는 어떠함이 없는 것이니까 - 형상에 따라 형성된 다른 쪽이 생명을 일으킨다고 말한다면, 만일 그들이 이와 같은 형상을 실체라고 말한다면, 양자의 결합물인 것이 아니라, 그것들의 다른 한쪽이 영혼일 것이다: 그것은 더 이상 육체가 아닐 것이다: 왜냐하면 이것 또한 질료로부터의 것이 아니거나, 앞서와 똑같은 방식을 우리가 되돌릴 것이기 때문이다.
ἔχω : IV. impers. c. acc. there is.
τεταγμένον : τασσω pf. mp. part. form.
εἰ δὲ πάθημα τῆς ὕλης, ἀλλ᾿ οὐκ οὐσίαν φήσουσιν εἶναι, ἀφ᾿ οὗ τὸ πάθημα καὶ ἡ ζωὴ εἰς τὴν ὕλην ἐλήλυθε, λεκτέον αὐτοῖς.
그런데 만일 <그것이> 질료의 겪음(상태)이고, 하지만 실체이지는 않다고 그들이 말한다면, 그로부터 겪음(상태)과 생명은 질료로 들어섰고, 그들에 의해 <그 점이> 설명되어야만 한다.
ἐλήλυθε : ἔρχομαι pf.
οὐ γὰρ δὴ ἡ ὕλη αὑτὴν μορφοῖ οὐδὲ αὑτῇ ψυχὴν ἐντίθησι.
왜냐하면 실로 질료는 그 자신을 형성하지도 않을 것이고 그 자신에 영혼을 주입하지도 않기 때문이다.

δεῖ ἄρα τι εἶναι τὸ χορηγὸν τῆς ζωῆς, εἴτε τῇ ὕλῃ ἡ χορηγία, εἴθ᾿ ὁτῳοῦν τῶν σωμάτων, ἔξω ὂν καὶ ἐπέκεινα σωματικῆς φύσεως ἁπάσης.
그러므로 생명의 주도자는 <다음과 같은> 무엇이어야 한다, 그 주도자가 질료에게든, 물체에 속하는 무엇에게든, 외부에 있으면서 또 전적으로 육체적인 본성의 저 너머에.

ἐπεὶ οὐδ᾿ ἂν εἴη σῶμα οὐδὲν ψυχικῆς δυνάμεως οὐκ οὔσης.
물체는 전혀 영혼의 능력에 속하지 않을 것이고 그 능력이 없을 것이므로.

ῥεῖ γάρ, καὶ ἐν φορᾷ αὐτοῦ ἡ φύσις, καὶ ἀπόλοιτο ἂν ὡς τάχιστα, εἰ πάντα σώματα εἴη, κἂν εἰ ὄνομα ἑνὶ αὐτῶν ψυχήν τις θεῖτο.
왜냐하면 <물체는> 흐르기 때문이고, 운동(변화?) 속에서 그것의 본성이, 가능한 한 빨리 파괴될 것이기 때문이다, 만일 물체가 모든 것이라면, 또 누군가 그것들에 하나의 이름을 영혼이라 둔다면.
ταὐτὰ γὰρ ἂν πάθοι τοῖς ἄλλοις σώμασιν ὕλης μιᾶς οὔσης αὐτοῖς.
왜냐하면 하나의 질료가 있어서 또 다른 물체들과 동일한 것들이 그것들에게 겪어질 것이기 때문이다.
μᾶλλον δὲ οὐδ᾿ ἂν γένοιτο, ἀλλὰ στήσεται ἐν ὕλῃ τὰ πάντα, μὴ ὄντος τοῦ μορφοῦντος αὐτήν.
그런데 특히 생기지도 않을 것이고, 하지만 모든 것들이 질료 속에 정립될 것이다, 그것을 형성시키는 것 없이.
τάχα δ᾿ ἂν οὐδ᾿ ἂν ἡ ὕλη τὸ παράπαν εἴη.
그런데 아마도 질료가 전부는 아닐 것이다.
λυθήσεταί τε καὶ τόδε τὸ ξύμπαν, εἴ τις αὐτὸ πιστεύσειε σώματος συνέρξει, διδοὺς αὐτῷ ψυχῆς τάξιν μέχρι τῶν ὀνομάτων, ἀέρι καὶ πνεύματι σκεδαστοτάτῳ καὶ τὸ ἑνὶ εἶναι ἔχοντι οὐ παρ᾿ αὑτοῦ.
이 통틀은 모든 것 또한 역시 해체될 것이다, 만일 누군가 스스로 물체의 결합에 대해 믿음을 가질 것이라면, 그것에 이름들에 한하여서 영혼의 질서를 부여하면서, 무엇보다도 특히나 흩어져 버리며 그 자체로부터 하나로 있을 수는 없는 공기와 바람에.
λυτήσεται : λύω fut. pass. loosen.
συνέρξει : σύνερξσις. / μέχρι : as far as. / ἀέρι : ἀήρ dat. air. / πνεύματι : wind.
σκεδαστοτάτῳ : σκεδαστός sup. that may be scattered.
πῶς γὰρ τεμνομένων τῶν πάντων σωμάτων ᾡτινιοῦν τις ἀναθεὶς τόδε τὸ πᾶν οὐκ ἀνόητόν τε καὶ φερόμενον εἰκῆ ποιήσει;
즉 어떻게 모든 물체들이 분할되는데 무엇이 되었든지 간에 그것에 누군가가 이 모든 것을 부여하고서 불가해하지 않은 것으로 또 형성되는 것으로 멋대로 만들겠는가?
ᾡτινιοῦν : ὁστισοῦν.
ἀναθεὶς : ἀνατίθημι aor. part. lay upon. refer, attribute.
τίς γὰρ τάξις ἐν πνεύματι δεομένῳ παρὰ ψυχῆς τάξεως ἢ λόγος ἢ νοῦς;
즉 영혼의 질서로부터 결핍된 바람 속에 어떤 질서나 로고스나 누우스가 <있겠는가>?
ἀλλὰ ψυχῆς μὲν οὔσης ὑπουργὰ ταῦτα πάντα αὐτῇ εἰς σύστασιν κόσμου καὶ ζῴου ἑκάστου, ἄλλης παρ᾿ ἄλλου δυνάμεως εἰς τὸ ὅλον συντελούσης· ταύτης δὲ μὴ παρούσης ἐν τοῖς ὅλοις οὐδὲν ἂν εἴη ταῦτα, οὐχ ὅτι ἐν τάξει.
하지만 영혼이 있어서 이 모든 것들은 그 영혼으로써 각각의 조화와 생명의 결합을 위해 도움되는 것들이다, 또 다른 것의 또 다른 능력이 전체를 위해 이바지함으로써: 그런데 이 영혼이 전체인 것들 속에서 현재하지 않으면 이와 같은 것들은 아무것도 없을 것이고, 질서 속에 있는 그러한 것도 있지 않을 것이다.
ὑπουργὰ : ὑπουργός. rendering service, serviceable, conducive to.
σύστασιν : bringing together, introduction, recommendation. composition, structure, constitution.
συντελούσης : συντελέω pres. or fut. part. bring to end, complete. contribute.

-蟲-
Τίς οὖν ὁ τρόπος; τίς μηχανή;
그러므로 그 방법은 무엇인가? 수단은 무엇인가?
πῶς τις θεάσηται κάλλος ἀμήχανον οἷον ἔνδον ἐν ἁγίοις ἱεροῖς μένον οὐδὲ προιὸν εἰς τὸ ἔξω, ἵνα τις καὶ βέβηλος ἴδῃ;
누가 더럽혀진 자인지 또한 알기 위하여, 밖으로 나아가지 않고 순수하게 신성한 것들 속에서 내적으로 머무르는 그러한 자가 아니고서는 어떻게 누군가가 아름다워 보이겠는가?
θεάσηται : θεάομαι aor. subj. mp. gaze at, behold, contemplate. see.
ἀμήχανον : without means, helpless. with οἷος, ὅσος. it is impossible to say how.
ἁγίοις : holy, pure.
μένον : μένω part. stay, wait.
βέβηλος : or pers. unhallowed. impure.
ἴτω δὴ καὶ συνεπέσθω εἰς τὸ εἴσω ὁ δυνάμενος ἔξω καταλιπὼν ὄψιν ὀμμάτων μηδ᾿ ἐπιστρέφων αὐτὸν εἰς τὰς προτέρας ἀγλαίας σωμάτων.
그럼 더 나아가 눈들의 시선을 밖에 둘 수 있는 자가 육신들 보다 더 앞서는 광휘들을 향하여 그 자신을 돌려 세우지 않으면서 내부로 있는 것을 향해 따라 나오도록 하자.
ἴτω : εἶμι imper. well then.
συνεπέσθω : συνέπομαι imper. mp. follow along with.
καταλιπὼν : καταλείπω. later καταλιμπάνω aor. part. leave behind.
ὀμμάτων : ὄμμα. ὄππα. eye.
ἐπιστρέφων : ἐπιστρέφω
ἀγλαίας : splendour, beauty.
ἐπιστρέφων : ἐπιστρέφω turn about, turn round.
ἰδόντα γὰρ δεῖ τὰ ἐν σώμασι καλὰ μήτοι προστρέχειν, ἀλλὰ γνόντας ὥς εἰσιν εἰκόνες καὶ ἴχνη καὶ σκιαὶ φεύγειν πρὸς ἐκεῖνο οὗ ταῦτα εἰκόνες.
왜냐하면 육신들 속의 아름다운 것들은 적어도 생겨나지는 않아야 하기 때문이다, 그러나 상(像)들과 흔적들 그리고 그림자들이 그러하듯 그것의 이와 같은 상들이 저것에 맞서 달아난다고 알려짐으로써.
προστρέχειν : run to. happen to. join with.
ἴχνη : track, footstep.
εἰ γάρ τις ἐπιδράμοι λαβεῖν βουλόμενος ὡς ἀληθινόν, οἷα εἰδώλου καλοῦ ἐφ᾿ ὕδατος ὀχουμένου ὁ λαβεῖν βουληθείς, ὥς πού τις μῦθος, δοκῶ μοι, αἰνίττεται, δὺς εἰς τὸ κάτω τοῦ ῥεύματος ἀφανὴς ἐγένετο, τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον ὁ ἐχόμενος τὼν καλῶν σωμάτων καὶ μὴ ἀφιεὶς οὐ τῷ σώματι, τῇ δὲ ψυχῇ καταδύσεται εἰς σκοτεινὰ καὶ ἀτερπῆ τῷ νῷ βάθη, ἔνθα τυφλὸς ἐν Ἅιδου μένων καὶ ἐνταῦθα κἀκεῖ σκιαῖς συνέσται.
왜냐하면 만일 누군가 참됨직한 것으로서 취하기를 바라며 갈구한다면, 물 위에 실린 아름다움의 모상에 속하는 그러한 것들을 취하기를 바라는 자가, 어딘가에서 누군가 내게 여겨지기로는 모호하게 말하듯, 흐름 아래 보이지 않는 것으로 잠기게 되었다고(잠긴 채로 태어났다고?), 실로 그와 같은 방식에서 육체에 전념하지도 않으면서 아름다운 육체들로부터 떨어진 자가, 그러나 영혼으로 어둡고 정신에 즐겁지 않은 깊이들을 향해 잠겨 들어갈 것이다, 그 곳에서 하데스에서 보이지 않는 자로 남아 또한 이곳저곳에서 그림자들에 관계할 것이다.
ἐπιδράμοι : ἐπιτρέχω. ἐπιδράμω. aor. opt. run upon or at. approach. be eager or greedy.
ὕδατος : ὕδωρ gen.
ὀχουμένου : ὀχέω mp. part. be borne or carried.
αἰνίττεται : αἰνίσσομαι mp. speak darkly or in riddles.
δὺς : δύω part. sink.
ῥεύματος : stream.
ἔχω : c.gen. keep away from.
ἀφιεὶς : ἀφίημι give oneself. dedicate.
σκοτεινὰ : dark.
ἀτερπῆ : ἀτερής. unpleasing, joyless.
βάθη : depth, height.
τυφλὸς : blind, dark, dim, obscure, unseen.
φεύγωμεν δὴ φίλην ἐς πατρίδα, ἀληθέστερον ἄν τις παρακελεύοιτο.
실로 우리는 조국에의 사랑을 피하도록 하자, 누군가 더욱 진실한 일을 권한다면.
παρακελεύοιτο : παρακελεύομαι opt.
τίς οὖν ἡ φυγὴ καὶ πῶς;
그러므로 회피는 무엇이며 어찌되는가?
ἀναξόμεθα οἷον ἀπὸ μάγου Κίρκης, φησίν, ἢ Καλυψοῦς Ὀδυσσεὺς - αἰνιττόμενος δοκεῖ μοι - μεῖναι οὐκ ἀρεσθείς, καίτοι ἔχων ἡδονὰς δι᾿ ὀμμάτων καὶ κάλλει πολλῷ αἰσθητῷ συνών.
우리는 키르케의 마법으로부터와 같이 이끌어 올릴 것이다, 그들은 말했다, 혹은 칼륍소의 오뒷세우스가 - 내게 보이기로는 불분명하게 말하여 - 머무는 일을 기뻐하지 않아서, 더욱이 눈들을 통한 즐거움들을 지니고서 많은 감각적인 아름다움에 관계하면서도.
ἀναξόμεθα : ἀνάγω fut. med. lead up.
ἀρεσθείς : ἀρέσκω aor. pass. make good. to be pleased.
πατρὶς δὴ ἡμῖν, ὅθεν παρήλθομεν, καὶ πατὴρ ἐκεῖ.
실로 조국이 우리를, 우리가 당도하였던 그곳으로부터, 또한 아버지가 저곳에서.
τίς οὖν ὁ στόλος καὶ ἡ φυγή;
그러므로 여행은 무엇이고 회피는 무엇인가?
οὐ ποσὶ δεῖ διανύσαι· πανταχοῦ γὰρ φέρουσι πόδες ἐπὶ γῆν ἄλλην ἀπ᾿ ἄλλης· οὐδέ σε δεῖ ἵππων ὄχημα ἤ τι θαλάττιον παρασκευάσαι, ἀλλὰ ταῦτα πάντα ἀφεῖναι δεῖ καὶ μὴ βλέπειν, ἀλλ᾿ οἷον μύσαντα ὄψιν ἄλλην ἀλλάξασθαι καὶ ἀνεγεῖραι, ἣν ἔχει μὲν πᾶς, χρῶνται δὲ ὀλίγοι.
발들로 이루어야 하는 것은 아니다: 왜냐하면 발들이 한 대지로부터 다른 대지 위로 어디로든 옮기기 때문이다: 당신은 말들의 전차나 해상용의 무엇을 준비할 필요가 전혀 없고, 그러나 이러한 모든 것들을 내놓아야 하고 또 바라보지 않아야 하지만, 다른 쪽 눈을 감아 바꾸고 일어나야 하는 것처럼, 모든 이들이 그 눈을 지니지만, 소수의 사람들만이 사용한다.
παρασκευάσαι : παρασκευάζω aor. inf. prepare.
μύσαντα : μύω aor. part. close. shut.
ἀλλάξασθαι : ἀλλάσσω aor. inf. med. make other than it is, change, alter.
ἀνεγεῖραι : ἀνεγείρω aor. inf. wake up, rouse.

-蟲-
I,6 Περὶ τοῦ καλοῦ (1)
아름다움에 대하여(아름다운 것에 대하여?)
[1]
Τὸ καλὸν ἔστι μὲν ἐν ὄψει πλεῖστον, ἔστι δ' ἐν ἀκοαῖς κατά τε λόγων συνθέσεις, ἔστι δὲ καὶ ἐν μουσικῇ καὶ ἁπάσῃ· καὶ γὰρ μέλη καὶ ῥυθμοί εἰσι καλοί· ἔστι δὲ καὶ προιοῦσι πρὸς τὸ ἄνω ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως καὶ ἐπιτηδεύματα καλὰ καὶ πράξεις καὶ ἕξεις καὶ ἐπιστῆμαί τε καὶ τὸ τῶν ἀρετῶν κάλλος.
아름다움(아름다운 것)은 한 편으로 봄(관조)에서 가장 크지만(많지만), 다른 한 편 말(논변)들의 결합에 따라 들음 속에 있고, 또한 모든 시가에도 있다: 왜냐하면 선율도 운율들도 아름답기 때문이다: 그러나 감각으로부터 그 위에 있는 것과 아름다운 추구들 그리고 실천들과 소유들과 앎들을 향해 나아가는 경우들에도 탁월함(덕)들의 아름다움이 또한 존재한다.
προιοῦσι : πρόειμι part. dat.
ἐπιτηδεύματα : pursuit, business, custom.

Εἰ δέ τι καὶ πρὸ τούτων, αὐτὸ δείξει.
그런데 만일 또 무언가 이것들보다 앞서 있다면, 그것은 보여줄 것이다.

Τί οὖν δὴ τὸ πεποιηκὸς καὶ τὰ σώματα καλὰ φαντάζεσθαι καὶ τὴν ἀκοὴν ἐπινεύειν ταῖς φωναῖς, ὡς καλαί;
그러므로 이제 무엇이 사물(신체)들이 아름답게 보이도록 만든 것이고 또 청각이 소리들에 허(인정)하도록 만든 것인가, 아름답다고?
ἐπινεύειν : ἐπινεύω inf. c.acc. τινά τινι. grant. c.dat.et inf. permit.

Καὶ ὅσα ἐφεξῆς ψυχῆς ἔχεται, πῶς ποτε πάντα καλά;
그리고 다음으로 영혼에 의존하는 한에서 그것들은, 도대체 어떻게 모두 아름다운(것들인)가?
ἐφεξῆς : in order, in a row, one after another.
ἔχεται : ἔχω mp. c.gen. to be close, border on. depend.

Καὶ ἆρά γε ἑνὶ καὶ τῷ αὐτῷ καλῷ τὰ πάντα, ἢ ἄλλο μὲν ἐν σώματι τὸ κάλλος, ἄλλο δὲ ἐν ἄλλῳ;
또 혹시 하나이자 동일한 아름다움으로 모든 것들이, 혹은 어떤 것은 사물(신체)에서 아름답고, 다른 것은 다른 것에서(아름다운가)?

Καὶ τίνα ποτὲ ταῦτα ἢ τοῦτο;
그리고 어떤 것들이 도대체 이러한 아름다운 것들인지 혹은 이러한 아름다운 것인지?

Τὰ μὲν γὰρ οὐ παρ' αὐτῶν τῶν ὑποκειμένων καλά, οἷον τὰ σώματα, ἀλλὰ μεθέξει, τὰ δὲ κάλλη αὐτά, ὥσπερ ἀρετῆς ἡ φύσις.
왜냐하면 어떤 것들은 그 기저에 놓인 것들로부터 아름다운 것들이고, 사물(신체)들인 것들은, 그러나 공유할 것이지만, 어떤 것들은 그 자체로 아름답기 때문이다, 탁월함(덕)의 본성과 마찬가지로.

Σώματα μὲν γὰρ τὰ αὐτὰ ὁτὲ μὲν καλά, ὁτὲ δὲ οὐ καλὰ φαίνεται, ὡς ἄλλου ὄντος τοῦ σώματα εἶναι, ἄλλου δὲ τοῦ καλά.
왜냐하면 사물(신체)들 그 자체들은 어떤 때는 아름답게, 또 어떤 때는 아름답지 못하게 보이기 때문이다, 어떤 것은 사물(신체)들이고, 다른 어떤 것은 아름다운 것들이기에.

Τί οὖν ἐστι τοῦτο τὸ παρὸν τοῖς σώμασι;
그러므로 무엇이 사물(신체)들에게 가능한 그것(아름다움)인가?

Πρῶτον γὰρ περὶ τούτου σκεπτέον.
즉이것에 대해서 먼저 고찰해야한다.

Τί οὖν ἐστιν, ὃ κινεῖ τὰς ὄψεις τῶν θεωμένων καὶ ἐπιστρέφει πρὸς αὑτὸ καὶ ἕλκει καὶ εὐφραίνεσθαι τῇ θέᾳ ποιεῖ;
그러므로 무엇인가, 그것이 응시되는 것들의 봄(시각)들을 움직이도록 하고 그것(아름다움)을 향해 돌리며 잡아끌고 여신께 즐겁도록 만드는 것은?

Τοῦτο γὰρ εὑρόντες τάχ' ἂν <ἐπιβάθρᾳ αὐτῷ χρώμενοι> καὶ τὰ ἄλλα θεασαίμεθα.
왜냐하면 이것(아름다움)을 발견하고서 어쩌면 <그 단계들을 사용하여> 우리가 다른 것들도 응시하기 때문이다.

Λέγεται μὲν δὴ παρὰ πάντων, ὡς εἰπεῖν, ὡς συμμετρία τῶν μερῶν πρὸς ἄλληλα καὶ πρὸς τὸ ὅλον τό τε τῆς εὐχροίας προστεθὲν τὸ πρὸς τὴν ὄψιν κάλλος ποιεῖ καὶ ἔστιν αὐτοῖς καὶ ὅλως τοῖς ἄλλοις πᾶσι τὸ καλοῖς εἶναι τὸ συμμέτροις καὶ μεμετρημένοις ὑπάρχειν· οἷς ἁπλοῦν οὐδέν, μόνον δὲ τὸ σύνθετον ἐξ ἀνάγκης καλὸν ὑπάρξει·
사람들은 그렇게 모든 것들로부터, 이야기하듯, 부분들의 균형(조화)이 서로들에 대해서도 외관의 전체에 대해서도 봄(시각)에 대해 아름다움을 만들고 그것들 자체에 또 전체적으로 다른 모든 것들에도 아름다운 것들에 있는 것이 균형들로 그리고 조절된 것들로 시작하는 것으로 있다고 말한다:
μὲν δὴ : used to express positive certainty.

τό τε ὅλον ἔσται καλὸν αὐτοῖς, τὰ δὲ μέρη ἕκαστα οὐχ ἕξει παρ' ἑαυτῶν τὸ καλὰ εἶναι, πρὸς δὲ τὸ ὅλον συντελοῦντα, ἵνα καλὸν ᾖ· καίτοι δεῖ, εἴπερ ὅλον, καὶ τὰ μέρη καλὰ εἶναι· οὐ γὰρ δὴ ἐξ αἰσχρῶν, ἀλλὰ πάντα κατειληφέναι τὸ κάλλος.
전체는 그것들에 아름다울 것이지만, 부분들 각각들은 그 자신들로부터 아름다운 것일 수 없을 것이다, 전체로 귀결하므로, 아름답기 위해서: 더욱이 설령 전체라 할지라도 아름다운 부분들이 있어야 한다(있음에 틀림없다): 왜냐하면 추함들로부터가 아니라, 그 모든 것들을 아름다움이 붙잡음으로부터이기 때문이다.

Τά τε χρώματα αὐτοῖς τὰ καλά, οἷον καὶ τὸ τοῦ ἡλίου φῶς, ἁπλᾶ ὄντα, οὐκ ἐκ συμμετρίας ἔχοντα τὸ κάλλος ἔξω ἔσται τοῦ καλὰ εἶναι.
그 자체들로 아름다운 색채들은, 태양의 빛도 그러한데, 단일한 것들로서, 조화(균형)들로부터 아름다움을 지니지 않고서 아름다운 것의 외부에 있게 될 것이다.

Χρυσός τε δὴ πῶς καλόν;
황금은 어떻게 아름다운가?

Καὶ νυκτὸς ἡ ἀστραπὴ ἢ ἄστρα ὁρᾶσθαι τῷ καλά;
밤의 전광이나 별들도 아름다움으로 보이는가?

 Ἐπί τε τῶν φωνῶν ὡσαύτως τὸ ἁπλοῦν οἰχήσεται, καίτοι ἑκάστου φθόγγου πολλαχῇ τῶν ἐν τῷ ὅλῳ καλῷ καλοῦ καὶ αὐτοῦ ὄντος.
소리들에 대해서도 같은 식으로 단일함이 상실될 것이다, 각각의 음이 여러 곳에서 아름다움 전체에 있는 것들에 대해 그 자체로도 아름답다 할지라도.
ὡσαύτως : in like manner. just so.
οἰχήσεται : οἴχομαι fut. go. ruined, be gone, lost.
φθόγγου : any clear, distinct sound. sound, notes.

Ὅταν δὲ δὴ καὶ τῆς αὐτῆς συμμετρίας μενούσης ὁτὲ μὲν καλὸν τὸ αὐτὸ πρόσωπον, ὁτὲ δὲμὴ φαίνηται, πῶς οὐκ ἄλλο δεῖ ἐπὶ τῷ συμμέτρῳ λέγειν τὸ καλὸν εἶναι, καὶ τὸ σύμμετρον καλὸν εἶναι δι' ἄλλο;
더욱이 조화(균형) 자체가 머무르게 될 때 어떤 때는 외관 자체가 아름답게, 어떤 때는 뼈대가 아름답게 보이는 언제라도, 어떻게 어떤 것은 조화(균형) 위에 아름다움이 있다 말하지 않아야 하고, 또 조화(균형)가 다른 것을 통해서 아름답다고 말해야 하는가?

Εἰ δὲ δὴ μεταβαίνοντες καὶ ἐπὶ τὰ ἐπιτηδεύματα καὶ τοὺς λόγους τοὺς καλοὺς τὸ σύμμετρον καὶ ἐπ' αὐτῶν αἰτιῷντο, τίς ἂν λέγοιτο ἐν ἐπιτηδεύμασι συμμετρία καλοῖς ἢ νόμοις ἢ μαθήμασιν ἢ ἐπιστήμαις;
만일 계속해서 아름다움들에 대한 추구함들에 대해서 또 아름다움들을 말함들에 대해서도 조화(균형)가 그것들에 관련하여 귀속된다면, 어떤 조화가 아름다운 추구들 속에서나 아름다운 법률들 혹은 아름다운 배움들이나 아름다운 앎들에서 이야기될 것인가?

Θεωρήματα γὰρ σύμμετρα πρὸς ἄλληλα πῶς ἂν εἴη;
즉 조화(균형)로운 관조들은 서로에 대해 어떠할 것인가?

Εἰ δ' ὅτι σύμφωνά ἐστι, καὶ κακῶν ἔσται ὁμολογία τε καὶ συμφωνία.
그러나 만일 화음들이기 때문이라면, 나쁜 것들에 대해서도 일치와 화음이 있을 것이다.

Τῷ γὰρ τὴν <σωφροσύνην ἠλιθιότητα> εἶναι τὸ <τὴν δικαιοσύνην γενναίαν> εἶναι <εὐήθειαν> σύμφωνον καὶ συνῳδὸν καὶ ὁμολογεῖ πρὸς ἄλληλα.
즉 그로써 사려는 어리석음이라는 것 고결한 올바름(정의로움)은 단순함이라는 것은 서로에 대해 화음을 이루고 조화를 이루며 일치한다.

Κάλλος μὲν οὖν ψυχῆς ἀρετὴ πᾶσα καὶ κάλλος ἀληθινώτερον ἢ τὰ πρόσθεν· ἀλλὰ πῶς σύμμετρα;
그러므로 영혼의 탁월함(덕) 일체는 아름답고 앞서의 것들보다 더욱 진실하게 아름답다: 그러나 조화로운 것들은 어떠한가?

Οὔτε γὰρ ὡς μεγέθη οὔτε ὡς ἀριθμὸς σύμμετρα· καὶ πλειόνων μερῶν τῆς ψυχῆς ὄντων, ἐν ποίῳ γὰρ λόγῳ ἡ σύνθεσις ἢ ἡ κρᾶσις τῶν μερῶν ἢ τῶν θεωρημάτων;
왜냐하면 크기나 수로서 조화로운 것들은 아니기 때문이다: 영혼의 많은 부분들이 있을 때, 즉 어떤 종류의 논변에 그 부분들이나 사변들의 일치나 혹은 결합(섞임)이 있는가?

Τὸ δὲ τοῦ νοῦ κάλλος μονουμένου τί ἂν εἴη;
정신의 아름다움은 단일화함의 어떤 것일 터인가?


[2]
Πάλιν οὖν ἀναλαβόντες λέγωμεν τί δῆτά ἐστι τὸ ἐν τοῖς σώμασι καλὸν πρῶτον.
그러면 다시 진정 무엇이 사물(신체)들에서 아름다운 것인지를 가지고 말해 보자 우선.
ἀναλαβόντες : ἀναλαμβάνω part. with.

Ἔστι μὲν γάρ τι καὶ βολῇ τῇ πρώτῃ αἰσθητὸν γινόμενον καὶ ἡ ψυχὴ ὥσπερ συνεῖσα λέγει καὶ ἐπιγνοῦσα ἀποδέχεται καὶ οἷον συναρμόττεται.


Πρὸς δὲ τὸ αἰσχρὸν προσβαλοῦσα <ἀνίλλεται> καὶ ἀρνεῖται καὶ ἀνανεύει ἀπ' αὐτοῦ οὐ συμφωνοῦσα καὶ ἀλλοτριουμένη.


Φαμὲν δή, ὡς τὴν φύσιν οὖσα ὅπερ ἐστὶ καὶ πρὸς τῆς κρείττονος ἐν τοῖς οὖσιν οὐσίας, ὅ τι ἂν ἴδῃ συγγενὲς ἢ ἴχνος τοῦ συγγενοῦς, χαίρει τε καὶ διεπτόηται καὶ ἀναφέρει πρὸς ἑαυτὴν καὶ ἀναμιμνήσκεται ἑαυτῆς καὶ τῶν ἑαυτῆς.


Τίς οὖν ὁμοιότης τοῖς τῇδε πρὸς τὰ ἐκεῖ καλά;


καὶ γάρ, εἰ ὁμοιότης, ὅμοια μὲν ἔστω· πῶς δὲ καλὰ κἀκεῖνα καὶ ταῦτα; Μετοχῇ εἴδους φαμὲν ταῦτα.


Πᾶν μὲν γὰρ τὸ ἄμορφον πεφυκὸς μορφὴν καὶ εἶδος δέχεσθαι ἄμοιρον ὂν λόγου καὶ εἴδους αἰσχρὸν καὶ ἔξω θείου λόγου· καὶ τὸ πάντη αἰσχρὸν τοῦτο.


Αἰσχρὸν δὲ καὶ τὸ μὴ κρατηθὲν ὑπὸ μορφῆς καὶ λόγου οὐκ ἀνασχομένης τῆς ὕλης τὸ πάντη κατὰ τὸ εἶδος μορφοῦσθαι.


Προσιὸν οὖν τὸ εἶδος τὸ μὲν ἐκ πολλῶν ἐσόμενον μερῶν ἓν συνθέσει συνέταξέ τε καὶ εἰς μίαν συντέλειαν ἤγαγε καὶ ἓν τῇ ὁμολογίᾳ πεποίηκεν, ἐπείπερ ἓν ἦν αὐτὸ ἕν τε ἔδει τὸ μορφούμενον εἶναι ὡς δυνατὸν αὐτῷ ἐκ πολλῶν ὄντι.


Ἵδρυται οὖν ἐπ' αὐτοῦ τὸ κάλλος ἤδη εἰς ἓν συναχθέντος καὶ τοῖς μέρεσι διδὸν ἑαυτὸ καὶ τοῖς ὅλοις.


Ὅταν δὲ ἕν τι καὶ ὁμοιομερὲς καταλάβῃ, εἰς ὅλον δίδωσι τὸ αὐτό· οἷον ὁτὲ μὲν πάσῃ οἰκίᾳ μετὰ τῶν μερῶν, ὁτὲ δὲ ἑνὶ λίθῳ διδοίη τις φύσις τὸ κάλλος, τῇ δὲ ἡ τέχνη.


Οὕτω μὲν δὴ τὸ καλὸν σῶμα γίγνεται λόγου ἀπὸ θείων ἐλθόντος κοινωνίᾳ.
그렇게 아름다운 물체(육체)는 신들이 옴으로부터 연합으로 설명에 속하게 된다.


[3]
Γινώσκει δὲ αὐτὸ ἡ ἐπ' αὐτῷ δύναμις τεταγμένη, ἧς οὐδὲν κυριώτερον εἰς κρίσιν τῶν ἑαυτῆς, ὅταν καὶ ἡ ἄλλη συνεπικρίνῃ ψυχή, τάχα δὲ καὶ αὕτη λέγῃ συναρμόττουσα τῷ παρ' αὐτῇ εἴδει κἀκείνῳ πρὸς τὴν κρίσιν χρωμένη ὥσπερ κανόνι τοῦ εὐθέος.
그 아름다운 것에 정해진(부과된) 능력은 그 아름다운 것을 안다, 그 능력 자체에 속하는 것들에 대한 선택을 향해 아무것도 그 능력보다 권한이 더 많지 않은, 다른 영혼도 판단을 도울 때, 그러나 아마도 그 영혼도 이야기할 것이다 그 영혼 곁의 형상과 결합함으로써 그리고 저것으로 판단을 향하여 사용함으로써 마치 곧은 것에 대해 곧은 자를 가지고 하듯이.
τεταγμένη : τάσσω mp. pf. part. place, lay down, ordain, impose.
κυριώτερον : κύριος having power. legitimate.
συνεπικρίνῃ : συνεπικρίνω pre(or aor.). subj. help to judge, decide.
συναρμόττουσα : συναρμόττω, συναρμόζω. fit together, combination in act or thought. adapt.
κανόνι : κανών. straight rod, bar.
εὐθέος : εὐθύς. straight, direct.
Πῶς δὲ συμφωνεῖ τὸ περὶ σῶμα τῷ πρὸ σώματος; Πῶς δὲ τὴν ἔξω οἰκίαν τῷ ἔνδον οἰκίας εἴδει ὁ οἰκοδομικὸς συναρμόσας καλὴν εἶναι λέγει;
그러나 어떻게 육체에 관한 것이 육체에 앞서는 것에 조화하는가? 어떻게 건축인이 외부에 있는 건축물을 내부에 있는 건축물의 형상과 결합함으로써 아름다운 집이라고 말하는가?
συναρμόσας : aor. part.
Ἢ ὅτι ἐστὶ τὸ ἔξω, εἰ χωρίσειας τοὺς λίθους, τὸ ἔνδον εἶδος μερισθὲν τῷ ἔξω ὕλης ὄγκῳ, ἀμερὲς ὂν ἐν πολλοῖς φανταζόμενον.
혹은 외부에 있는 것이라는 점, 만일 당신이 돌들을 분리시킨다면, 내부에 있는 형상이 외부에 있는 질료의 집체와 분리되어서, 부분 없는 것들이면서 많은 것들 속에서 드러남으로써.
χωρίσειας : χωρίζω 2sg. aor. opt. separate, divide.
μερισθὲν : μερίζω aor. pass. part. divided. dispersed.
ὄγκῳ : bulk, size, mass of a body.
Ὅταν οὖν καὶ ἡ αἴσθησις τὸ ἐν σώμασιν εἶδος ἴδῃ συνδησάμενον καὶ κρατῆσαν τῆς φύσεως τῆς ἐναντίας ἀμόρφου οὔσης καὶ μορφὴν ἐπὶ ἄλλαις μορφαῖς ἐκπρεπῶς ἐποχουμένην, συνελοῦσα ἀθρόον αὐτὸ τὸ πολλαχῇ ἀνήνεγκέ τε καὶ εἰσήγαγεν εἰς τὸ εἴσω ἀμερὲς ἤδη καὶ ἔδωκε τῷ ἔνδον σύμφωνον καὶ συναρμόττον καὶ φίλον· οἷα ἀνδρὶ ἀγαθῷ προσηνὲς ἐπιφαινόμενον ἀρετῆς ἴχνος ἐν νέῳ συμφωνοῦν τῷ ἀληθεῖ τῷ ἔνδον.
그러므로 감각도 물체(신체) 속의 형상을 볼 때면, (그 감각이 결합하고 또 강해져서, 자연(본성)이 반대로 추할 때 그리고 형태가 다른 형태들보다 두드러지게 초월할 때,) 일거에 <감각이> 다양한 방식으로의 그것을 파악하여 내놓고 내부의 부분 없는 것들로 즉각 이끌어 또 내부의 것과 조화를 주며 애정을 함께 맞춘다: 훌륭한 사내에게 어울리는 것이 드러남으로써 새로운 것 속에서 탁월함의 흔적을 내부의 진리와 조화시키는 것과 같은 것들.
ἴδῃ : εἴδον aor. subj.
συνδησάμενον : συνδέω aor. med. part. unite themselves, form a union.
ἐκπρεπῶς : distinguished out of all, pre-eminent, remarkable.
ἐποχουμένην : ἐποχέομαι mp. part. be carried upon, ride upon. transcend.
συνελοῦσα : συναιρέω aor. part.
ἀθρόον : all at once. suddenly.
πολλαχῇ : in divers manners.
ἀνήνεγκέ : ἀναφέρω aor. bring up.
προσηνὲς : c.dat. suitable, fit for.
ἐπιφαινόμενον : ἐπιφαίνω mp. part. show forth, display.
ἴχνος : track, footstep.
Τὸ δὲ τῆς χρόας κάλλος ἁπλοῦν μορφῇ καὶ κρατήσει τοῦ ἐν ὕλῃ σκοτεινοῦ παρουσίᾳ φωτὸς ἀσωμάτου καὶ λόγου καὶ εἴδους ὄντος.
그러나 외면의 아름다움은 형태로써 단일화하고 강해질 것이다 질료 속의 어둠에 대한 비물체적이고 말이자 형상인 빛의 현전으로 .
ἁπλοῦν : ἁπλόω part. make single, unfold, spread out.
Ὅθεν καὶ τὸ πῦρ αὐτὸ παρὰ τὰ ἄλλα σώματα καλόν, ὅτι τάξιν εἴδους πρὸς τὰ ἄλλα στοιχεῖα ἔχει, ἄνω μὲν τῇ θέσει, λεπτότατον δὲ τῶν ἄλλων σωμάτων, ὡς ἐγγὺς ὂν τοῦ ἀσωμάτου, μόνον δὲ αὐτὸ οὐκ εἰσδεχόμενον τὰ ἄλλα· τὰ δ' ἄλλα δέχεται αὐτό.
그로부터 불 자체도 다른 물체들 곁에서 아름다운데, 왜냐하면 다른 요소들에 대하여 형상의 지위를 지니며, 위상에서는 상위이고, 물체들 중에 가장 섬세하기 때문이다, 비물체적인 것에 속하는 것 가까이에서와 같이, 유일하게 그것만이 다른 것들을 받아들이지 않음으로써: 그러나 다른 것들은 그것을 받아들인다.
ἐγγὺς : near.
εἰσδεχόμενον : εἰσδέχομαι part. take into, admit.
Θερμαίνεται γὰρ ἐκεῖνα, οὐ ψύχεται δὲ τοῦτο, κέχρωσταί τε πρώτως, τὰ δ' ἄλλα παρὰ τούτου τὸ εἶδος τῆς χρόας λαμβάνει.
왜냐하면 저것들을 덥히기 때문이다, 그러나 이것은 숨을 불어넣지 않고, 먼저 물들이고, 그러나 다른 것들은 이것 곁에서 외관의 형상을 취한다.
κέχρωσταί : χρώζω pf. mp.
Λάμπει οὖν καὶ στίλβει, ὡς ἂν εἶδος ὄν.
그러므로 비추고 빛난다, 형상일 것처럼.
στίλβει : glitter, gleam.
Τὸ δὲ μὴ κρατοῦν ἐξίτηλον τῷ φωτὶ γινόμενον οὐκέτι καλόν, ὡς ἂν τοῦ εἴδους τῆς χρόας οὐ μετέχον ὅλου.
그러나 그것은 빛으로는 강해지지 않고 퇴색하게 되고 더 이상 아름답지 않게 된다, 외관의 형상 전체에 참여하지 못할 것이기에.
ἐξίτηλον : going out, losing colour, fading, evanescent.
Αἱ δὲ ἁρμονίαι αἱ ἐν ταῖς φωναῖς αἱ ἀφανεῖς τὰς φανερὰς ποιήσασαι καὶ ταύτῃ τὴν ψυχὴν σύνεσιν καλοῦ λαβεῖν ἐποίησαν, ἐν ἄλλῳ τὸ αὐτὸ δείξασαι.
그러나 소리들 속에서의 보이지 않는 조화들은 보이는 것들을 만들어 내어서 이것으로 영혼이 아름다움에 대한 앎을 지니도록 만들었다, 다른 것에서는 그 자체를 보여줌으로써.
Παρακολουθεῖ δὲ ταῖς αἰσθηταῖς μετρεῖσθαι ἀριθμοῖς ἐν λόγῳ οὐ παντί, ἀλλ' ὃς ἂν ᾖ δουλεύων εἰς ποίησιν εἴδους εἰς τὸ κρατεῖν.
그러나 곁에서 따른다 감각적인 것(조화)들에 수들로 측정됨이 정의 전체에서가 아니라, 형상의 창조에 강해짐에 종속될 그러한 것일.

Καὶ περὶ μὲν τῶν ἐν αἰσθήσει καλῶν, ἃ δὴ εἴδωλα καὶ σκιαὶ οἷον ἐκδραμοῦσαι εἰς ὕλην ἐλθοῦσαι ἐκόσμησάν τε καὶ διεπτόησαν φανεῖσαι, τοσαῦτα.
감각에서의 아름다움들에 대해서도, 그것들이 실로 모사들이고 그림자들이다 질료로 들어가서 질서를 잡게 되고 드러남으로써 빛나는 것인 한에서, 그 만큼의 것들이다.
ἐκδραμοῦσαι : ἐkτρέχω aor. part. run out or forth.
ἐλθοῦσαι : ἔρχομαι aor. part.

[4] Περὶ δὲ τῶν προσωτέρω καλῶν, ἃ οὐκέτι αἴσθησις ὁρᾶν εἴληχε, ψυχὴ δὲ ἄνευ ὀργάνων ὁρᾷ καὶ λέγει, ἀναβαίνοντας δεῖ θεάσασθαι καταλιπόντας τὴν αἴσθησιν κάτω περιμένειν.
더 나아간 아름다움들에 대해서, 그것들을 감각이 우연히 보게 되지는 않는, 그러나 영혼이 기관들보다 더 높이서 볼 것이고 이야기한다, 거슬러 올라가 바라보아야 한다고 감각은 밑에 기다리도록 버려두고.
καταλιπόντας : καταλιμπάνω, καταλείπω. leave behind.
Ὥσπερ δὲ ἐπὶ τῶν τῆς αἰσθήσεως καλῶν οὐκ ἦν περὶ αὐτῶν λέγειν τοῖς μήτε ἑωρακόσι μήθ' ὡς καλῶν ἀντειλημμένοις, οἷον εἴ τινες ἐξ ἀρχῆς τυφλοὶ γεγονότες, τὸν αὐτὸν τρόπον οὐδὲ περὶ κάλλους ἐπιτηδευμάτων μὴ τοῖς ἀποδεξαμένοις τὸ τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ ἐπιστημῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων κάλλος, οὐδὲ περὶ ἀρετῆς <φέγγους> τοῖς μηδὲ φαντασθεῖσιν ὡς καλὸν τὸ τῆς<δικαιοσύνης> καὶ σωφροσύνης <πρόσωπον>, καὶ <οὔτε ἕσπερος οὔτε ἑῷος οὕτω> καλά.
그러나 감각의 아름다움들에 대해서와 같이 그것들에 대해서 이야기하는 것은 아니었다 본 것들로도 아니고 아름다움을 붙잡은 것 같은 것들로도 아니다, 만일 어떤 사람들이 처음부터 눈이 먼 자들로 생겨나서, 그 방식에서 아름다운 것들을 추구하는 일들에 관하여 추구하는 일들에 속하는 것과 앎들에 속하는 것과 이와 같은 다른 것들에 속하는 아름다움을 받아들이는 것들로도 아니고, 탁월함<빛>에 관하여 그것들로도 아니고 올바름에 속하고 사려깊음에 속하는 <외관>이 아름다운 것으로서 드러나는 것으로도 아니고, <저녁도 아침도 그렇게> 아름다운 것들이 아니다.
ἑωρακόσι : ὁράω pf. part.
ἀντειλημμένοις : ἀντιλαμβάνω pf. mp. part.
ἀποδεξαμένοις : ἀποδέχομαι aor. part. accept.
Ἀλλὰ δεῖ ἰδόντας μὲν εἶναι ᾧ ψυχὴ τὰ τοιαῦτα βλέπει, ἰδόντας δὲ ἡσθῆναι καὶ ἔκπληξιν λαβεῖν καὶ πτοηθῆναι πολλῷ μᾶλλον ἢ ἐν τοῖς πρόσθεν, ἅτε ἀληθινῶν ἤδη ἐφαπτομένους.
그러나 보는 자들은 영혼이 그로써 이와 같은 것들을 보는 것이어야 하고, 그러나 보는 자들이 먼저의 것들에서보다 훨씬 더 많은 것들에 기뻐하고 경악을 갖고 겁먹어야 한다, 바로 참된 것들에 이미 결부됨으로써.
Ταῦτα γὰρ δεῖ τὰ πάθη γενέσθαι περὶ τὸ ὅ τι ἂν ᾖ καλόν, θάμβος καὶ ἔκπληξιν ἡδεῖαν καὶ πόθον καὶ ἔρωτα καὶ πτόησιν μεθ' ἡδονῆς.
왜냐하면 이러한 것들은 겪음이 되어야 하기 때문이다 아름다울 어떤 것에 관하여, 놀라움과 기쁜 경탄과 갈망과 애정과 격정이 기쁨과 더불어.
Ἔστι δὲ ταῦτα παθεῖν καὶ πάσχουσιν αἱ ψυχαὶ καὶ περὶ τὰ μὴ ὁρώμενα πᾶσαι μέν, ὡς εἰπεῖν, μᾶλλον μέντοι αἱ τούτων ἐρωτικώτεραι, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν σωμάτων πάντες μὲν ὁρῶσι, κεντοῦνται δ' οὐκ ἴσα, ἀλλ' εἰσὶν οἳ μάλιστα, οἳ καὶ λέγονται ἐρᾶν.
그러나 이러한 것들은


[5] Τῶν δὴ καὶ περὶ τὰ ἐν οὐκ αἰσθήσει ἐρωτικῶν ἀναπυνθάνεσθαι δεῖ· τί πάσχετε περὶ τὰ λεγόμενα ἐπιτηδεύματα καλὰ καὶ τρόπους καλοὺς καὶ ἤθη σώφρονα καὶ ὅλως ἔργα ἀρετῆς καὶ διαθέσεις καὶ τὸ τῶν ψυχῶν κάλλος;

Καὶ ἑαυτοὺς δὲ ἰδόντες τὰ ἔνδον καλοὺς τί πάσχετε;

Καὶ πῶς ἀναβακχεύεσθε καὶ ἀνακινεῖσθε καὶ ἑαυτοῖς συνεῖναι ποθεῖτε συλλεξάμενοι αὑτοὺς ἀπὸ τῶν σωμάτων;

Πάσχουσι μὲν  γὰρ ταῦτα οἱ ὄντως ἐρωτικοί.

Τί δέ ἐστι, περὶ ὃ ταῦτα πάσχουσιν;

Οὐ σχῆμα, οὐ χρῶμα, οὐ μέγεθός τι, ἀλλὰ περὶ ψυχήν, <ἀχρώματον> μὲν αὐτήν, ἀχρώματον δὲ καὶ τὴν σωφροσύνην ἔχουσαν καὶ τὸ ἄλλο τῶν ἀρετῶν <φέγγος>, ὅταν ἢ ἐν αὐτοῖς ἴδητε, ἢ καὶ ἐν ἄλλῳ θεάσησθε μέγεθος ψυχῆς καὶ ἦθος δίκαιον καὶ σωφροσύνην καθαρὰν καὶ ἀνδρίαν βλοσυρὸν ἔχουσαν πρόσωπον καὶ σεμνότητα καὶ αἰδῶ ἐπιθέουσαν ἐν ἀτρεμεῖ καὶ ἀκύμονι καὶ ἀπαθεῖ διαθέσει, ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοις τὸν θεοειδῆ νοῦν ἐπιλάμποντα.

Ταῦτα οὖν ἀγάμενοι καὶ φιλοῦντες πῶς αὐτὰ λέγομεν καλά;

Ἔστι μὲν γὰρ καὶ φαίνεται καὶ οὐ μήποτε ὁ ἰδὼν ἄλλο τι φῇ ἢ τὰ ὄντως ὄντα ταῦτα εἶναι.

Τί ὄντα ὄντως; Ἢ καλά.


Ἀλλ' ἔτι ποθεῖ ὁ λόγος, τί ὄντα πεποίηκε τὴν ψυχὴν εἶναι ἐράσμιον· τί τὸ ἐπὶ πάσαις ἀρεταῖς διαπρέπον οἷον φῶς;

Βούλει δὴ καὶ τὰἐναντία λαβών, τὰ περὶ ψυχὴν αἰσχρὰ γινόμενα, ἀντιπαραθεῖναι;

Τάχα γὰρ ἂν συμβάλλοιτο πρὸς ὃ ζητοῦμεν τὸ αἰσχρὸν ὅ τί ποτέ ἐστι καὶ διότι φανέν.

Ἔστω δὴ ψυχὴ αἰσχρά, ἀκόλαστός τε καὶ ἄδικος, πλείστων μὲν ἐπιθυμιῶν γέμουσα, πλείστης δὲ ταραχῆς, ἐν φόβοις διὰ δειλίαν, ἐν φθόνοις διὰ μικροπρέπειαν, πάντα φρονοῦσα ἃ δὴ καὶ φρονεῖ θνητὰ καὶ ταπεινά, σκολιὰ πανταχοῦ, ἡδονῶν οὐ καθαρῶν φίλη, ζῶσα ζωὴν τοῦ ὅ τι ἂν πάθῃ διὰ σώματος ὡς ἡδὺ λαβοῦσα αἶσχος.

Αὐτὸ τοῦτο τὸ αἶσχος αὐτῇ ἆρα οὐ προσγεγονέναι οἷον ἐπακτὸν καλὸν φήσομεν, ὃ ἐλωβήσατομὲν αὐτῇ, πεποίηκε δὲ αὐτὴν ἀκάθαρτον καὶ πολλῷ τῷ κακῷ <συμπεφυρμένην>, οὐδὲ ζωὴν ἔτι ἔχουσαν οὐδὲ αἴσθησιν καθαράν, ἀλλὰ τῷ μίγματι τοῦ κακοῦ ἀμυδρᾷ τῇ ζωῇ κεχρημένην καὶ πολλῷ τῷ θανάτῳ κεκραμένην, οὐκέτι μὲν ὁρῶσαν ἃ δεῖ ψυχὴν ὁρᾶν, οὐκέτι δὲ ἐωμένην ἐν αὐτῇ μένειν τῷ ἕλκεσθαι ἀεὶ πρὸς τὸ ἔξω καὶ τὸ κάτω καὶ τὸ σκοτεινόν;

Ἀκάθαρτος δή, οἶμαι, οὖσα καὶ φερομένη πανταχοῦ ὁλκαῖς πρὸς τὰ τῇ αἰσθήσει προσπίπτοντα, πολὺ τὸ τοῦ σώματος ἔχουσα ἐγκεκραμένον, τῷ ὑλικῷ πολλῷ συνοῦσα καὶ εἰς αὐτὴν εἰσδεξαμένη εἶδος ἕτερον ἠλλάξατο κράσει τῇ πρὸς τὸ χεῖρον· οἷον εἴ τις δὺς εἰς πηλὸν ἢ βόρβορον τὸ μὲν ὅπερ εἶχε κάλλος μηκέτι προφαίνοι, τοῦτο δὲ ὁρῷτο, ὃ παρὰ τοῦ πηλοῦ ἢ βορβόρου ἀπεμάξατο· ᾧ δὴ τὸ αἰσχρὸν προσθήκῃ τοῦ ἀλλοτρίου προσῆλθε καὶ ἔργον αὐτῷ, εἴπερ ἔσται πάλιν καλός, ἀπονιψαμένῳ καὶ καθηραμένῳ ὅπερ ἦν εἶναι.

Αἰσχρὰν δὴ ψυχὴν λέγοντες μίξει καὶ κράσει καὶ νεύσει τῇ πρὸς τὸ σῶμα καὶ ὕλην ὀρθῶς ἂν λέγοιμεν.


Καὶ ἔστι τοῦτο αἶσχος ψυχῇ μὴ καθαρᾷμηδὲ εἰλικρινεῖ εἶναι ὥσπερ χρυσῷ, ἀναπεπλῆσθαι δὲ τοῦ γεώδους, ὃ εἴ τις ἀφέλοι, καταλέλειπται χρυσὸς καὶ ἔστι καλός, μονούμενος μὲν τῶν ἄλλων, αὑτῷ δὲ συνὼν μόνῳ.

Τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ ψυχή, μονωθεῖσα μὲν ἐπιθυμιῶν, ἃς διὰ τὸ σῶμα ἔχει, ᾧ ἄγαν προσωμίλει, ἀπαλλαγεῖσα δὲ τῶν ἄλλων παθῶν καὶ καθαρθεῖσα ἃ ἔχει σωματωθεῖσα, μείνασα μόνη τὸ αἰσχρὸν τὸ παρὰ τῆς ἑτέρας φύσεως ἅπαν ἀπεθήκατο.


-작성중-

+ Recent posts