Ἐπεὶ δὲ κατὰ νοῦν τῷ συνιστάντι πᾶσα ἡ τῆς ψυχῆς σύστασις ἐγεγένητο, μετὰ τοῦτο πᾶν τὸ σωματοειδὲς ἐντὸς αὐτῆς ἐτεκταίνετο καὶ μέσον μέσῃ συναγαγὼν προσήρμοττεν· ἡ δ' ἐκ μέσου πρὸς τὸν ἔσχατον οὐρανὸν πάντῃ διαπλακεῖσα κύκλῳ τε αὐτὸν ἔξωθεν περικαλύψασα, αὐτὴ ἐν αὑτῇ στρεφομένη, [Stephanus page 36, section e, line 4] θείαν ἀρχὴν ἤρξατο ἀπαύστου καὶ ἔμφρονος βίου πρὸς τὸν σύμπαντα χρόνον.
그런데 그 구성자의 생각대로 영혼의 구조 전체가 이루어졌을 때, 그 다음으로 그 구조 내부의 물체적인 모든 것을 틀잡고 그 중심을 구조의 중심에 모아서 조화시켰습니다: 그런데 그 구조는 중심으로부터 말단의 하늘까지 모든 면에서 얽혀있으면서 원형으로 그 물체를 외부로부터 뒤덮었기에, 자신 안에서 자기 스스로 회전하며, 신적인 시초에서 부단하며 현명한 삶을 통틀은 모든 시간에 걸쳐 시작하였습니다.
καὶ τὸ μὲν δὴ σῶμα ὁρατὸν οὐρανοῦ γέγονεν, αὐτὴ δὲ ἀόρατος μέν, λογισμοῦ δὲ μετέχουσα καὶ ἁρμονίας ψυχή, τῶν νοητῶν ἀεί τε ὄντων ὑπὸ τοῦ ἀρίστου ἀρίστη γενομένη τῶν γεννηθέντων.
그래서 하늘의 육신은 가시적인 것이 되었고, 그 영혼은 비가시적이나, 영혼이 헤아림과 어우러짐에 참여하였기에, 가지적이며 영원한 것들 중에서 최선의 것에 의해 산출되는 것들 중 최선의 영혼이 되었습니다.
ἅτε οὖν ἐκ τῆς ταὐτοῦ καὶ τῆς θατέρου φύσεως ἔκ τε οὐσίας τριῶν τούτων συγκραθεῖσα μοιρῶν, καὶ ἀνὰ λόγον μερισθεῖσα καὶ συνδεθεῖσα, αὐτή τε ἀνακυκλουμένη πρὸς αὑτήν, ὅταν οὐσίαν σκεδαστὴν ἔχοντός τινος ἐφάπτηται καὶ ὅταν ἀμέριστον, λέγει κινουμένη διὰ πάσης ἑαυτῆς ὅτῳ τ' ἄν τι ταὐτὸν ᾖ καὶ ὅτου ἂν [Stephanus page 37, section b, line 1] ἕτερον, πρὸς ὅτι τε μάλιστα καὶ ὅπῃ καὶ ὅπως καὶ ὁπότε συμβαίνει κατὰ τὰ γιγνόμενά τε πρὸς ἕκαστον ἕκαστα εἶναι καὶ πάσχειν καὶ πρὸς τὰ κατὰ ταὐτὰ ἔχοντα ἀεί.
그러므로 같음과 다름의 본성 그리고 존재(본질), 그 세 가지 부분들로 섞인 것인 한에서, 그리고 비율에 따라 분할되고 결속되었기에, 영혼 스스로 또한 자기 자신을 향해 순환하면서, 해체되는 본질을 지닌 무언가에 접할 때와 불가분한 본질을 지닌 무언가에 접할 때, 자신 전체를 통하여 촉발됨으로써 어떤 것이 그것과 같을 그러한 무엇이든 그리고 어떤 것이 그것과 다를 그러한 무엇이든 진술하며, 특히 (같음과 다름)각각의 측면에서 ~되는 것들에 대해서도 언제나 동일한 상태인 것들에 대해서도 그 각각의 것들(~되는 것들과 동일한 것들)인 바와 그것들이 겪는 바로 귀결되는 게 그 측면에서인 무엇이든 어떤 점에서인 무엇이든 어떤 식으로인 무엇이든 어떤 때에서인 무엇이든 진술합니다.
λόγος δὲ ὁ κατὰ ταὐτὸν ἀληθὴς γιγνόμενος περί τε θάτερον ὂν καὶ περὶ τὸ ταὐτόν, ἐν τῷ κινουμένῳ ὑφ' αὑτοῦ φερόμενος ἄνευ φθόγγου καὶ ἠχῆς, ὅταν μὲν περὶ τὸ αἰσθητὸν γίγνηται καὶ ὁ τοῦ θατέρου κύκλος ὀρθὸς ἰὼν εἰς πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν διαγγείλῃ, δόξαι καὶ πίστεις γίγνονται βέβαιοι καὶ ἀληθεῖς, ὅταν δὲ αὖ περὶ τὸ λογιστικὸν ᾖ καὶ ὁ τοῦ ταὐτοῦ κύκλος εὔτροχος ὢν αὐτὰ μηνύσῃ, νοῦς ἐπιστήμη τε ἐξ ἀνάγκης [Stephanus page 37, section c, line 3] ἀποτελεῖται· τούτω δὲ ἐν ᾧ τῶν ὄντων ἐγγίγνεσθον, ἄν ποτέ τις αὐτὸ ἄλλο πλὴν ψυχὴν εἴπῃ, πᾶν μᾶλλον ἢ τἀληθὲς ἐρεῖ.
그런데 동일한 방식으로 다름에 관한 것으로서도 같음에 관한 것으로서도 참이 되는 진술은, 그 자신에 의해 움직이는 것 안에서 언표도 음성도 소리도 없이 이동되면서, 감각되는 것에 관련되고 다름의 원이 곧게 나아가며 그것의 영혼 모두로 전언하였을 때에는, 믿음들과 확신들이 확실하고 참되게 되고, 또 이번엔 추론적인 것에 관한 것이고 같음의 원이 순조롭게 나아가는 것으로서 그것들을 알려주었을 때에는, 필연으로부터 지성과 앎이 완결되어 나옵니다: 이 두 가지가 그 안에서 ~인 것들에 속하게 되는 것, 대체 누구든 그것을 영혼 외에 다른 것으로 말한다면, 참과는 전적으로 전혀 다른 것을 말할 것입니다.

Ὡς δὲ κινηθὲν αὐτὸ καὶ ζῶν ἐνόησεν τῶν ἀιδίων θεῶν γεγονὸς ἄγαλμα ὁ γεννήσας πατήρ, ἠγάσθη τε καὶ εὐφρανθεὶς ἔτι δὴ μᾶλλον ὅμοιον πρὸς τὸ παράδειγμα ἐπενόησεν ἀπεργάσασθαι.
그것을 움직이고 살아 있으며 영원한 신들의 기념비가 된 것으로 그것을 낳은 아버지가 생각하였을 때, 그는 크게 기뻐하였고 또한 즐거워 하면서 한결 더 그 본에 닮은 것으로 만들어지도록 생각하였습니다.
καθάπερ οὖν αὐτὸ τυγχάνει ζῷον ἀίδιον ὄν, καὶ τόδε τὸ πᾶν οὕτως εἰς δύναμιν ἐπεχείρησε τοιοῦτον ἀποτελεῖν.
그리하여 마치 그것이 마침 영원한 생명인 바와 같이, 여기 이 전체(세계)도 그런 식으로 가능한 한 이와 같은 일을 완성하도록 시도하였습니다.
ἡ μὲν οὖν τοῦ ζῴου φύσις ἐτύγχανεν οὖσα αἰώνιος, καὶ τοῦτο μὲν δὴ τῷ γεννητῷ παντελῶς προσάπτειν οὐκ ἦν δυνατόν· [Stephanus page 37, section d, line 5] εἰκὼ δ' ἐπενόει κινητόν τινα αἰῶνος ποιῆσαι, καὶ διακοσμῶν ἅμα οὐρανὸν ποιεῖ μένοντος αἰῶνος ἐν ἑνὶ κατ' ἀριθμὸν ἰοῦσαν αἰώνιον εἰκόνα, τοῦτον ὃν δὴ χρόνον ὠνομάκαμεν.
그러므로 그 생명의 본성은 영속적인 것이기도 하였는데, 그런가 하면 이 영원성은 태어난 것에는 완전하게 부합될 수 없었습니다: 반면 어떤 움직임을 영원의 모상(유사물)으로 만들기로 생각하였고, 하늘을 질서잡는 동시에 하나 안에 머무르는 영원에 대한 수에 따르는 것으로서의 영원한 모상을 만들고, 그것이 우리가 시간이라 이름붙인 것입니다.
ἡμέρας γὰρ καὶ νύκτας καὶ μῆνας καὶ ἐνιαυτούς, οὐκ ὄντας πρὶν οὐρανὸν γενέσθαι, τότε ἅμα ἐκείνῳ συνισταμένῳ τὴν γένεσιν αὐτῶν μηχανᾶται· ταῦτα δὲ πάντα μέρη χρόνου, καὶ τό τ' ἦν τό τ' ἔσται χρόνου γεγονότα εἴδη, ἃ δὴ φέροντες λανθάνομεν ἐπὶ τὴν ἀίδιον οὐσίαν οὐκ ὀρθῶς.
왜냐하면 낮과 밤과 월들과 해들, 하늘이 생기기 전까지 그것들이 아니었던 것들을, 저 분께서 구성하실 때에 동시에 그 때 그것들의 탄생을 고안해내셨기 때문입니다: 그런데 이 모든 것들은 시간의 부분들이고, ~이었음도 ~일 것임도 시간에 대해 생겨난 종(형상)들이며, 우리도 모르게 영원한 실체에 적용시키지만 옳지 못하게 그리하는 것들입니다.
λέγομεν γὰρ δὴ ὡς ἦν ἔστιν τε καὶ ἔσται, τῇ δὲ τὸ ἔστιν μόνον κατὰ τὸν ἀληθῆ λόγον προσήκει, τὸ δὲ ἦν τό τ' ἔσται περὶ τὴν ἐν [Stephanus page 38, section a, line 2] χρόνῳ γένεσιν ἰοῦσαν πρέπει λέγεσθαι -
왜냐하면 우리는 ~이었다고도 ~이라고도 ~일 것이라고도 말하지만, 그 실체에는 오직 ~이라는 것만이 참된 진술(logos)에 따라 적합한 반면, ~이었음과 ~일 것임은 시간 내에서 이행하는 생성에 관하여 진술하는 편이 적절하기 때문입니다 -
κινήσεις γάρ ἐστον, τὸ δὲ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ἔχον ἀκινήτως οὔτε πρεσβύτερον οὔτε νεώτερον προσήκει γίγνεσθαι διὰ χρόνου οὐδὲ γενέσθαι ποτὲ οὐδὲ γεγονέναι νῦν οὐδ' εἰς αὖθις ἔσεσθαι, τὸ παράπαν τε οὐδὲν ὅσα γένεσις τοῖς ἐν αἰσθήσει φερομένοις προσῆψεν, ἀλλὰ χρόνου ταῦτα αἰῶνα μιμουμένου καὶ κατ' ἀριθμὸν κυκλουμένου γέγονεν εἴδη -
왜냐하면 두 움직임들인데, 한쪽은 언제나 동일한 상태로 움직임 없이 시간에 걸쳐 더 나이 들지도 더 어려지지도 않고 언젠가 생겨난 것도 지금 ~되는 것도 이후에 ~일 것도 아니라는 것임이 적절하며, 또한 전적으로 생성이 감각 내에서 야기되는 것들에 부과한 모든 것들이 전혀 아니고, 오히려 이것들은 영원을 모방하고 수에 따라 회전하는 그 시간에 대한 종(형상)들이 되었기 때문입니다.
καὶ πρὸς τούτοις ἔτι τὰ τοιάδε, τό τε γεγονὸς εἶναι γεγονὸς καὶ τὸ γιγνόμενον εἶναι γιγνόμενον, ἔτι τε τὸ γενησόμενον εἶναι γενησόμενον καὶ τὸ μὴ ὂν μὴ ὂν εἶναι, ὧν οὐδὲν ἀκριβὲς λέγομεν.
또한 이러한 일들에 더하여 나아가 다음과 같은 것들, 생겨난 것은 생겨난 것이라는 것과 생겨나는 것은 생겨나는 것이라는 것, 더욱이 생겨날 것은 생겨날 것이라는 것과 ~이지 않은 것은 ~이지 않은 것이라는 것, 이런 것들 중 어떤 것도 우리는 정확히 말하고 있지 않습니다.
περὶ μὲν [Stephanus page 38, section b, line 4] οὖν τούτων τάχ' ἂν οὐκ εἴη καιρὸς πρέπων ἐν τῷ παρόντι διακριβολογεῖσθαι.
사실 이런 것들에 관하여서는 아마도 지금이 상세하게 살펴보기에 적기는 아닐 것입니다.

Χρόνος δ' οὖν μετ' οὐρανοῦ γέγονεν, ἵνα ἅμα γεννηθέντες ἅμα καὶ λυθῶσιν, ἄν ποτε λύσις τις αὐτῶν γίγνηται, καὶ κατὰ τὸ παράδειγμα τῆς διαιωνίας φύσεως, ἵν' ὡς ὁμοιότατος αὐτῷ κατὰ δύναμιν ᾖ· τὸ μὲν γὰρ δὴ παράδειγμα πάντα αἰῶνά ἐστιν ὄν, ὁ δ' αὖ διὰ τέλους τὸν ἅπαντα χρόνον γεγονώς τε καὶ ὢν καὶ ἐσόμενος.
그래서, 시간은 하늘과 함께 생겨났는데, 동시에 태어나고 동시에 또한 해체되도록 그리하였으며, 그것들의 어떤 해체가 언젠가 생겨날 것이고, 또한 영원을 관통하는 본성의 본에 따라, 그래서 능력에 따라 가능한 한 가장 닮은 것이도록 생겨났습니다: 왜냐하면 실로 그 본은 모든 영원한 것들에 있어서 ~임이고, 반면 이번엔 결과들을 통해서는 모든 시간이 ~되는 것이자 ~인 것이고 ~일 것이기 때문입니다.
ἐξ οὖν λόγου καὶ διανοίας θεοῦ τοιαύτης πρὸς χρόνου γένεσιν, ἵνα γεννηθῇ χρόνος, ἥλιος καὶ σελήνη καὶ πέντε ἄλλα ἄστρα, ἐπίκλην ἔχοντα [Stephanus page 38, section c, line 6] πλανητά, εἰς διορισμὸν καὶ φυλακὴν ἀριθμῶν χρόνου γέγονεν· σώματα δὲ αὐτῶν ἑκάστων ποιήσας ὁ θεὸς ἔθηκεν εἰς τὰς περιφορὰς ἃς ἡ θατέρου περίοδος ᾔειν, ἑπτὰ οὔσας ὄντα ἑπτά, σελήνην μὲν εἰς τὸν περὶ γῆν πρῶτον, ἥλιον δὲ εἰς τὸν δεύτερον ὑπὲρ γῆς, ἑωσφόρον δὲ καὶ τὸν ἱερὸν Ἑρμοῦ λεγόμενον εἰς [τὸν] τάχει μὲν ἰσόδρομον ἡλίῳ κύκλον ἰόντας, τὴν δὲ ἐναντίαν εἰληχότας αὐτῷ δύναμιν· ὅθεν καταλαμβάνουσίν τε καὶ καταλαμβάνονται κατὰ ταὐτὰ ὑπ' ἀλλήλων ἥλιός τε καὶ ὁ τοῦ Ἑρμοῦ καὶ ἑωσφόρος.
그러므로 시간에 대해 신의 이와 같은 진술과 생각(관념, 추론)이 생겨났는데, 시간이 생겨나게끔 그리하였으며, 해와 달과 그 외의 모든 별들, 방황하는 것들이란 별명을 지닌 것들이, 시간의 수들에 속하는 구획과 구속(수호, 감시) 쪽으로 생겨들어갔습니다: 그런데 그것들 각각의 육체들을 그 신이 만들어서 다름의 순환이 진행하는 회전들 쪽으로 세워 넣었고, 그 길들이 일곱 가지였기에 그 육체들도 일곱 개로, 달은 대지 주위의 첫 번째 것으로, 태양은 대지 위의 두 번째 것으로, 새벽을 여는 자(샛별, 금성)와 헤르메스의 성지(수성)는 태양과 속력에 있어서 등속인 원을 이행하는 것들로, 그런데 그것들이 태양과 반대의 속도를 얻은 것들로 세워 넣었습니다: 이런 이유로 태양도 헤르메스의 성지도 새벽을 여는 자도 서로에 의해 같은 방식으로 따라붙고 따라잡힙니다.
τὰ δ' ἄλλα οἷ δὴ καὶ δι' ἃς αἰτίας ἱδρύσατο, εἴ τις ἐπεξίοι πάσας, ὁ λόγος [Stephanus page 38, section e, line 1] πάρεργος ὢν πλέον ἂν ἔργον ὧν ἕνεκα λέγεται παράσχοι.
그런데 그 외의 것들을 어디에 더 나아가 어떤 원인들로 인하여 세웠는지, 만일 누군가 그 전부를 자세히 살펴본다면, 그 논변은 부수적인 일로써 목적으로 논해지는 것들보다 더 많은 일을 내어놓을 것입니다.
ταῦτα μὲν οὖν ἴσως τάχ' ἂν κατὰ σχολὴν ὕστερον τῆς ἀξίας τύχοι διηγήσεως· ἐπειδὴ δὲ οὖν εἰς τὴν ἑαυτῷ πρέπουσαν ἕκαστον ἀφίκετο φορὰν τῶν ὅσα ἔδει συναπεργάζεσθαι χρόνον, δεσμοῖς τε ἐμψύχοις σώματα δεθέντα ζῷα ἐγεννήθη τό τε προσταχθὲν ἔμαθεν, κατὰ δὴ τὴν θατέρου φορὰν πλαγίαν οὖσαν, διὰ τῆς ταὐτοῦ φορᾶς ἰούσης τε καὶ κρατουμένης, τὸ μὲν μείζονα αὐτῶν, τὸ δ' ἐλάττω κύκλον ἰόν, θᾶττον μὲν τὰ τὸν ἐλάττω, τὰ δὲ τὸν μείζω βραδύτερον περιῄειν.
그러므로 그런 일들은 아마도 나중에 여유가 될 때 합당한 서술에 마주하게 될 듯합니다: 반면에 그리하여
τῇ δὴ ταὐτοῦ φορᾷ τὰ τάχιστα περιιόντα ὑπὸ τῶν βραδύτερον [Stephanus page 39, section a, line 5] ἰόντων ἐφαίνετο καταλαμβάνοντα καταλαμβάνεσθαι· πάντας γὰρ τοὺς κύκλους αὐτῶν στρέφουσα ἕλικα διὰ τὸ διχῇ κατὰ τὰ ἐναντία ἅμα προϊέναι τὸ βραδύτατα ἀπιὸν ἀφ' αὑτῆς οὔσης ταχίστης ἐγγύτατα ἀπέφαινεν.

ἵνα δ' εἴη μέτρον ἐναργές τι πρὸς ἄλληλα βραδυτῆτι καὶ τάχει καὶ τὰ περὶ τὰς ὀκτὼ φορὰς πορεύοιτο, φῶς ὁ θεὸς ἀνῆψεν ἐν τῇ πρὸς γῆν δευτέρᾳ τῶν περιόδων, ὃ δὴ νῦν κεκλήκαμεν ἥλιον, ἵνα ὅτι μάλιστα εἰς ἅπαντα φαίνοι τὸν οὐρανὸν μετάσχοι τε ἀριθμοῦ τὰ ζῷα ὅσοις ἦν προσῆκον, μαθόντα παρὰ τῆς ταὐτοῦ καὶ ὁμοίου περιφορᾶς.

νὺξ μὲν οὖν ἡμέρα τε γέγονεν οὕτως καὶ διὰ [Stephanus page 39, section c, line 2] ταῦτα, ἡ τῆς μιᾶς καὶ φρονιμωτάτης κυκλήσεως περίοδος· μεὶς δὲ ἐπειδὰν σελήνη περιελθοῦσα τὸν ἑαυτῆς κύκλον ἥλιον ἐπικαταλάβῃ, ἐνιαυτὸς δὲ ὁπόταν ἥλιος τὸν ἑαυτοῦ περιέλθῃ κύκλον.

τῶν δ' ἄλλων τὰς περιόδους οὐκ ἐννενοηκότες ἄνθρωποι, πλὴν ὀλίγοι τῶν πολλῶν, οὔτε ὀνομάζουσιν οὔτε πρὸς ἄλληλα συμμετροῦνται σκοποῦντες ἀριθμοῖς, ὥστε ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐκ ἴσασιν χρόνον ὄντα τὰς τούτων πλάνας, πλήθει μὲν ἀμηχάνῳ χρωμένας, πεποικιλμένας δὲ θαυμαστῶς· ἔστιν δ' ὅμως οὐδὲν ἧττον κατανοῆσαι δυνατὸν ὡς ὅ γε τέλεος ἀριθμὸς χρόνου τὸν τέλεον ἐνιαυτὸν πληροῖ τότε, ὅταν ἁπασῶν [Stephanus page 39, section d, line 5] τῶν ὀκτὼ περιόδων τὰ πρὸς ἄλληλα συμπερανθέντα τάχη σχῇ κεφαλὴν τῷ τοῦ ταὐτοῦ καὶ ὁμοίως ἰόντος ἀναμετρηθέντα κύκλῳ.

κατὰ ταῦτα δὴ καὶ τούτων ἕνεκα ἐγεννήθη τῶν ἄστρων ὅσα δι' οὐρανοῦ πορευόμενα ἔσχεν τροπάς, ἵνα τόδε ὡς ὁμοιότατον ᾖ τῷ τελέῳ καὶ νοητῷ ζῴῳ πρὸς τὴν τῆς διαιωνίας μίμησιν φύσεως.


-작성중-

+ Recent posts