[61] Intellegendum autem est, cum proposita sint genera quattuor, e quibus honestas officiumque manaret, splendidissimum videri, quod animo magno elatoque humanasque res despiciente factum sit.
하지만 이해되어야한다, 네 가지 종류들이 제시되었을 때, 그 네 가지로부터 honestas와 의무가 유래하였던, 가장 빛나 보인다는 것이, 인간적인 일들을 낮추어 보는 위대하고도 고고한 영혼으로 이루어진 것.

Itaque in probris maxime in promptu est, si quid tale dici potest:
그러므로 불명예에 있어서 드러나기에 가장 크다, 그렇게 말하는 것이 가능하다면:

"Vos enim, iuvenes, animum geritis muliebrem, illa" virgo "viri"
"왜냐하면 그대들, 젊은이들은 계집의 마음을 품고 있고, 저 여인" 처녀는 "사내의 마음을 품고 있기 때문이다"

et si quid eiusmodi:
그리고 만일 같은 식의 어떤 것이 가능하다면:

Salmacida, spolia sine sudore et sanguine.
살마키스, 가죽들을 땀과 피 없이.
Salmacida : Salmacis pl.nom/acc/voc. salmacidus a. neu.pl.nom/acc. salt and bitter.

Contraque in laudibus, quae magno animo et fortiter excellenterque gesta sunt, ea nescio quomodo quasi pleniore ore laudamus.
반대로 칭송들에 있어서, 그것들이 위대한 영혼으로 또 더 강하고도 더욱 훌륭하게 다루어진, 그것들을 우리가 더욱 넘치는 말로써 칭찬하는 것 같다.

Hinc rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, Thermopylis, Leuctris, hinc noster Cocles, hinc Decii, hinc Cn. et P. Scipiones, hinc M. Marcellus, innumerabiles alii, maximeque ipse populus Romanus animi magnitudine excellit.
이로부터 수사학자들의 영역은 마라톤에 대해서, 살라미스, 플라타이아, 테르모퓔라이, 레욱트라이에 대해서, 이로부터 우리들의 코클레스, 데키우스들(퀸투스의 데키우스와 푸블리우스의 데키우스), 크네이우스(그나이우스) 스키피오와 푸블리우스 스키피오, 이로부터 마르쿠스 마르켈루스, 헤아릴 수 없는 저들의, 특히 로마 시민이 영혼의 위대함으로 가장 이름 나 있다.

Declaratur autem studium bellicae gloriae, quod statuas quoque videmus ornatu fere militari.
하지만 전쟁의 영광에 대한 열중은 표명된다, 조각상들을 실제로 우리는 주로 전사에게 치장으로 보기에.


[62] Sed ea animi elatio, quae cernitur in periculis et laboribus, si iustitia vacat pugnatque non pro salute communi, sed pro suis commodis, in vitio est; non modo enim id virtutis non est, sed est potius immanitatis omnem humanitatem repellentis.
그러나 영혼의 고양은, 시련들과 고난들 속에서 분간되는 것이다, 만일 정의가 결여되고 공공의 안녕을 위해서 싸우지 않고, 오히려 그 자신의 편익을 위해서 싸운다면, 죄악에 빠진다; 왜냐하면 그것은 단지 정의가 아닐 뿐만 아니라, 더욱이 일체의 인간성을 내쫓아 버리는 야만에 속하기 때문이다.

Itaque probe definitur a Stoicis fortitudo, cum eam virtutem esse dicunt propugnantem pro aequitate.
그러므로 적절히 정의된다 스토아학파에 의해서 용맹은, 그 용맹이 올바름을 위해 싸우는 탁월함이라고 이야기함으로써.

Quocirca nemo, qui fortitudinis gloriam consecutus est insidiis et malitia, laudem est adeptus: nihil enim honestum esse potest, quod iustitia vacat.
그런 이유로 그 누구도, 그가 용맹의 영광을 음모들과 적의로써 획득한, 칭송을 받지 못한다: 왜냐하면 그 어떤 것도 honestas한 것일 수 없기 때문이다, 정의가 결여된.


[63] Praeclarum igitur illud Platonis: "Non," inquit, "solum scientia, quae est remota ab iustitia calliditas potius quam sapientia est appellanda, verum etiam animus paratus ad periculum, si sua cupiditate, non utilitate communi impellitur, audaciae potius nomen habeat, quam fortitudinis."
그러므로 플라톤의 저 말은 매우 명백하다: 그는 말했다, "단지 지혜만이 아니라, 그것이 오히려 정의로부터 떨어진 영리함인, 지혜라 불리우는 것보다는,
실로 시련에 예비된 영혼도, 만일 그 자신의 욕망으로써, 공공의 유익으로써가 아니라 내몰린다면, 오히려 무모함(뻔뻔함, 건방짐)의 이름을 지닐 것이다, 용맹의 이름보다는."

Itaque viros fortes et magnanimos eosdem bonos et simplices, veritatis amicos minimeque fallaces esse volumus; quae sunt ex media laude iustitiae.
그러므로 용맹하고 대담한 바로 그 사내들이 선하고 단일한 자들이기를, 진리의 벗들이 또한 최소한으로 거짓되기를 우리는 바란다; 그러한 것들이 정의에 대한 칭송의 한 가운데로부터 있다.


[64] Sed illud odiosum est, quod in hac elatione et magnitudine animi facillime pertinacia et nimia cupiditas principatus innascitur.
그러나 그것은 불유쾌한 일이다, 이러한 영혼의 고양과 위대함에 있어서 쉽사리 고집과 권력에 대한 과도한 욕망이 기원한다는 것.

Ut enim apud Platonem est, omnem morem Lacedaemoniorum inflammatum esse cupiditate vincendi, sic, ut quisque animi magnitudine maxime excellet, ita maxime vult princeps omnium vel potius solus esse.
왜냐하면 플라톤에 따라서, 라케다이모니아인들의 모든 성격이 승리에의 욕망으로 불타오르는 것처럼, 그렇게, 영혼의 위대함이 뛰어날수록, 그만큼 (그 영혼은) 더욱 더 모든 자들에 대한 지배나 심지어 단독자이기까지도 바란다.

Difficile autem est, cum praestare omnibus concupieris, servare aequitatem, quae est iustitiae maxime propria.
하지만 어렵다, 당신이 모든 이들보다 뛰어나기를 갈망할 때, 올바름을 지키는 것은, 그 올바름이 정의에 대해 가장 고유한 것인.

Ex quo fit ut neque disceptatione vinci se nec ullo publico ac legitimo iure patiantur, existuntque in re publica plerumque largitores et factiosi, ut opes quam maximas consequantur et sint vi potius superiores quam iustitia pares.
그로부터 그 자신들이 판단에 의해서도 어떤 공적이고 법적인 판결에 의해서도 압도되지 않음을 사람들이 겪게 되는 일이 벌어지고, 공화국 내에서 대부분 뇌물을 바치는 자들과 선동가들이 되는 일이 벌어진다, 그들이 가장 큰 권력들을 따르게 되고 정의로써 동등한 자들보다도 힘으로써 우위에 서는 자들이 되게끔.

Sed quo difficilius, hoc praeclarius; nullum enim est tempus, quod iustitia vacare debeat.
그러나 더 어려울수록, 더욱 분명하다; 왜냐하면 어떤 경우도 없으니까, 정의가 결여되어야 할.


[65] Fortes igitur et magnanimi sunt habendi non qui faciunt, sed qui propulsant iniuriam.
그러므로 용맹하고 대담한 자들은 부정의를 저지를 자들이 아니라 부정의를 물리칠 자들로 간주되어야 한다.

Vera autem et sapiens animi magnitudo honestum illud, quod maxime natura sequitur, in factis positum, non in gloria iudicat principemque se esse mavult quam videri.
하지만  진실로 영혼의 지혜로운 위대함은 honestas한 것을 저러한 것으로, 본성에 가장 따르는 것으로, 행위들 속에 자리매김되는 것으로, 영광 속에 놓이는 것이 아니라 판단하고 그 자신이 지배자이기를 그렇게 보이기 보다도 선호한다.

Etenim qui ex errore imperitae multitudinis pendet, hic in magnis viris non est habendus.
더욱이 여러 가지의 미숙함에 속하는 실수들에 의존하는 자, 이 사람은 위대한 사내들에 속하는 것으로 간주되지 않아야 한다.

Facillime autem ad res iniustas impellitur, ut quisque altissimo animo est, gloriae cupiditate; qui locus est sane lubricus, quod vix invenitur, qui laboribus susceptis periculisque aditis non quasi mercedem rerum gestarum desideret gloriam.
하지만 아주 쉽게 부정의한 일들로 강제된다, 드높여진 영혼일수록, 영광에 대한 열망에 의해; 그 위치는 확실히 미끄럽다, 어렵사리 발견된, 그가 떠맡은 노고들과 감수한 위험들로써 다룬 일들의 값으로 영광을 기대하지 않을 것 같은.

-蟲-

+ Recent posts